สรุปข่าวห้องเรียน วิชา อริยสัจ 4 สัปดาห์ที่ 37
วันอาทิตย์ที่ 12 กันยายน 2564 เวลา 12.00-15.30 น.
วันนี้มีนักศึกษาให้ความสนใจเข้าร่วมศึกษาเรียนรู้ทั้งหมด 54 ท่าน บรรยากาศในห้องเรียนเต็มไปความเบิกบาน คุณแพรลายไม้ กล้าจน ผู้ดำเนินรายการ เปิดห้องเรียนด้วยสโลแกน พูดคุยภาษาโลกุตระ อริยสัจ 4 จากนั้น ดร. วรางคณา ไตรยสุทธิ์ (คุรุพุทธพรฟ้า) ได้ชี้แจงรายละเอียดหลักเกณฑ์ การให้คะแนน วิชา อริยสัจ 4 60 เปอร์เซ็นต์ ดังนี้
-
- ควรปรับปรุง 7 คะแนน
- พอใช้ 10 คะแนน
- ดี 13 คะแนน
- ดีมาก 15 คะแนน
หลักการโหวตให้คะแนน สำหรับนักศึกษาที่มาเสนอการบ้านในชั้นเรียน ดังนี้
-
- ความเบิกบานระหว่างการนำเสนอ
- การนำเสนอที่กระชับ เข้าใจได้ง่าย
- การเขียนถูกต้องตามหัวข้อ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
- การบ้านที่นำเสนอ สามารถปฏิบัติสู่ความพ้นทุกข์ได้ตามลำดับ
วันนี้มีนักศึกษานำเสนอการบ้าน เพื่อบำเพ็ญทั้งหมด 6
- คุณดินแสงธรรม กล้าจน เรื่อง มีปัญญาเร็วขึ้น
ท่านมีทุกข์หมอง ๆ เกิดความอายอาจารย์ เพราะรู้สึกว่าตัวท่านอ้วนขึ้นไม่อยากให้อาจารย์เห็นท่านอ้วน อยากให้อาจารย์เห็นท่านผอม ทันทีที่ท่านเห็นกิเลสท่านจึงได้ใช้บททบทวนธรรมครั้งนี้คือ วิบากต้องรับ กิเลสต้องล้าง พุทธะจึงจะเกิด วิบากต้องรับ คืออะไร วิบากที่ต้องรับคือ ใจที่หมอง ๆ ใจไม่โล่งไม่โปร่งไม่สงบไง ต้องยินดีรับความหมอง เพราะเราทำตามกิเลสมา กิเลสบอกว่าให้อายอาจารย์ ให้เอาเสื้อปิดท้อง เราก็ทำตามกิเลสไปหมด ก็ต้องเต็มใจหมอง หมองเท่าไหร่ก็หมดเท่านั้น กิเลสต้องล้าง คืออะไร กิเลสที่ต้องล้างคือ ความอายอาจารย์ พิจารณาเห็นไตรลักษณ์ชัดเจนเลย คือ เห็นความน่าเกลียดของมัน มันทำให้ใจไม่สุข ไม่สงบ มันทำให้ใจลุกรี้ลุกรนต่อมาเห็นว่ามันไม่เที่ยง เห็นเลยว่ากิเลสหลอกเรา มันลวง มันเป็นของปลอม คือ เห็นเลยว่าความอายอาจารย์นี่มันไม่ดีเลย ทำให้เราต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ทำไมต้องขยับเสื้อมาปิดท้อง มันให้เราหนีความจริง ให้อยู่บนความเพ้อ ให้เราอยากได้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ เราก็เลยทุกข์ ไม่อยากทุกข์ก็ต้องกล้ายอมรับความจริงซิ ยอมรับว่าเราอ้วนขึ้น ยอมรับว่าเราเสพกิเลสเกินพอดี ทุกข์ของท่านคลายลงไป ครั้งต่อไปท่านเจออาจารย์อีก ก็ไม่ได้มีความอายเศร้าหมองอีก - คุณลักขณา แซ่โซ้ว เรื่อง อยากกินแหนมขนุนทอด
ท่านมีอาการใจสั่นเมื่อได้เห็นแหนมขนุนทอด อยากกินแหนมขนุนทอด พิจารณาโทษของกามคุณ 5 (การเสพรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส) คือกองทุกข์ทั้งมวลและวิบากร้าย ซึ่งตอนนี้ก็มีสภาวะจริงให้เห็นอยู่ชัดๆ เกิดขึ้นกับตัวเราเองว่า เวลามีความอยากกินมันทุกข์ขนาดไหน ทั้งทุกข์ทางใจและทุกข์ทางกายอย่างเห็นได้ชัด ท่านจึงต่อรองกับกิเลสเท่าที่ทำได้ แล้วก็ดูอาการ อ่านเวทนาทางใจว่ากิเลสยอมหรือไม่ยอม คือถ้ากิเลสไม่ยอมอาการใจสั่นก็จะไม่หายไป เราจึงต้องประมาณกำลังของเราให้ดีว่าเราควรจะสู้ในระดับไหน ที่จะเป็นการล้างกิเลสอย่างเบิกบาน ไม่ทรมานจนเบิกบูด ไม่หย่อนยานจนย่ำแย่ เราจึงต้องหาขีดที่พอดีที่เป็นการปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมของ ตัวชี้วัดที่เราเห็นได้คือ ใจเรายังผ่องใสเบิกบานได้ และกิเลสความอยากกินก็ลดลงไปตามลำดับ แม้ว่าจะได้ทีละเล็กทีละน้อยก็พอใจ - คุณชุติวรรณ แสงสำลี เรื่อง สิ่งของที่เสียหายไม่มีค่ามากพอเท่ากับใจที่เสียหาย
ท่านทุกข์ กลัวโน๊ตบุ๊คเสียใช้งานไม่ได้อีก มันเป็นสมบัติส่วนตัวที่เป็นเครื่องมือบำเพ็ญที่สำคัญ ท่านได้พิจารณาทำใจว่ากล้ารับในสิ่งที่เรากลัวได้ ไม่หวั่นไหว ถ้าโน๊ตบุคเกิดเสียหายแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วช่างมันไม่ได้มีให้อาศัยก็ไม่ยึดมั่นถือมั่น เมื่อเราไม่มีโน๊ตบุคใช้ก็ดี ได้พักมือ พิจารณามันเป็นวัตถุไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ใช้แล้วย่อมเสื่อมไปเป็นธรรมดา แล้วดูแลเต็มที่แล้ว มันจะเสียก็เสียไป เราก็ใช้คุ้มค่ามามากพอแล้วเราใช้ทำงานบำเพ็ญกุศลก็เป็นสิ่งดีงามเจริญมากแล้ว ใจเราก็เป็นสุข ไม่ทุกข์ใจ เราทำกุศลอย่างอื่น ๆ ก็ได้ - คุณเสาวรี หวังประเสริฐ ( สืบสานศีล) เรื่อง ผู้ป่วยไม่ได้รับวัคซีน
ท่านมีทุกข์กลัวกังวลที่แม่เด็กไม่ยอมรับการตัดสินใจของแพทย์ พิจารณาบททบทวนธรรม การได้พบกับเหตุการณ์ที่ไม่ถูกใจเราไม่ได้ดั่งใจเราเป็นสุดยอดแห่งเครื่องมืออันล้ำค่าที่ทำให้ได้ฝึกล้างกิเลสคือความหลงชิงชังรังเกียจหลงยึดมั่นถือมั่นในใจเราและทำให้ได้ล้างวิบากร้ายของเรา ผลของการพิจารณาและใช้บททบทวนธรรม ทำให้จิตใจเรามีพลังผาสุกผ่องใสไร้ทุกข์ไรความกลัวกังวลหวั่นไหวต่อเหตุการณ์ในครั้งนี้ - คุณนงลักษณ์ สมศรี (ลายใบไม้ จุก ) เรื่อง ของอาจารย์ (น้ำผักปั่น)
ท่านมีความทุกข์ เพราะพี่น้องกินน้ำผักปั้นของอาจารย์ แล้วท่านก็ไปยึดมั่นถือมั่นว่าเค้าต้องรู้สิ ว่าเป็นของอาจารย์ ท่านได้พิจารณาว่าเพราะเราเคยถือวิสาสะ ทำอะไรโดยไม่ถามก่อน ทำให้เราได้ใช้วิบากไม่ดีจากการกระทำของเรา ท่านจึงได้ตั้งจิตขออโหสิกรรม สำนึกผิด ต่อทุกเหตุการณ์ที่เราพลาดทำมา และกล่าวขออภัยและขอบคุณกับพี่น้องที่ท่านมาเป็นเครื่องมือที่เราได้เห็นความชัง ความยึดมั่นถือมั่น ที่เราคิดว่ามันน้อยลงแล้ว ทันทีที่ระลึกได้
ถ้าพี่น้องกินหมด อาจารย์ก็ไม่ได้กิน ถ้าอาจารย์ได้กิน พี่น้องก็ไม่ได้กิน เวลาเจอผัสสะ เจอทุกข์ ก็ได้ฟังธรรมจากพระโพธิสัตว์ หรือมีพี่น้อง เมตตามาช่วย ให้คลายจากกิเลส คลายทุกข์ จนเห็นทุกข์สนุกดี - คุณวันยา เรียนจันทร์ เรื่อง เพราะยึดจึงถูกยึด
ท่านมีทุกข์สะเทือนใจ เมื่อถูกยึดร้าน ด้วยท่านมีความยึดมั่นถือมั่นว่า ร้านเป็นของท่าน ท่านได้พิจารณาเพื่อดับทุกข์ของท่านด้วยหลักอริยสัจ 4 ท่านได้พิจารณาเรื่องกรรม ว่าเป็นวิบากที่ท่านทำมารับแล้วก็หมดไป แล้วเราจะโชคดีขึ้น สำนึกผิด ตั้งจิตทำความดีให้มากๆและลงมือทำความดีตามฐานและโอกาสที่สามารถทำได้จริง สุดท้ายทุกอย่างก็ดับไป ไม่มีอะไรเป็นสมบัติของใคร ท่านยินดีชดใช้วิบากและขอโทษ ขออโหสิกรรม หากได้พลาดพลั้งเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ท่านได้ปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นในใจท่าน
คุรุวรางคณาไตรยสุทธิ์ ได้มีการประชาสัมพันธ์เชิญชวนให้นักศึกษาที่ยังไม่สอบ มีเวลาอีก 2 สัปดาห์เท่านั้น ขอให้นักศึกษาจัดสรรเวลามาสอบปลายภาคด้วย ห้องเรียนอริยสัจ 4 ภาคกลาง ได้ย้ายจากวันพุธมาเป็นวันเสาร์
จากลากันด้วย สโลแกน พูดคุยภาษาโลกุตระ อริยสัจ 4
อนุโมทนาสาธุกับพี่น้องนักศึกษาทุกท่าน
เจริญธรรม สำนึกดี มีใจไร้ทุกข์
อรวิภา กริฟฟิธส์ : รายงาน