รายการ “รวมพลังภาคกลางสู้กิเลส” ครั้งที่ 17
วันพุธที่ 16 มิถุนายน 2564
เวลา 19.30 – 21.15 น.
ประเด็นเด่นจากรายการ :
-
- เป็นครู แต่ลืมเป็นแม่
- ทำไมลูกไม่ไหว้แม่ ?
- ยุงตอมกิเลส
- การงานไม่สำเร็จ แต่ใจสำเร็จแล้ว
- รู้อย่างนี้…ทำการบ้านอริยสัจ 4 นานแล้ว
วันนี้มีจิตอาสาแพทย์วิถีธรรม ภาคกลาง เข้าร่วมรายการทั้งหมด 27 ท่าน ดำเนินรายการ โดย คุณจาริณี กวีวิวิธชัย (เอ๋) ซึ่งครั้งนี้มีผู้ร่วมแบ่งปันการบ้านอริยสัจ 4 จำนวน 3 ท่าน ได้แก่ คุณพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย (ก้อย) คุณจิตรา พรหมโครต (ตา) และ คุณวิจิตร ตันเดชานุรัตน์
พี่น้องทุกท่านได้ร่วมตั้งใจช่วยกันวิเคราะห์การบ้านอริยสัจ 4 ดังนี้
เรื่อง รำคาญมด แมลง ยุง ที่มาตอมมากัด (คุณพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย) :
ทุกข์ คือ เกลียดและรำคาญ มด แมลง ยุง ที่เข้ามาตอมมากัด ทุกข์ใจที่ปัดโดนยุง แล้วยุงตาย สำนึกผิด ขอโทษและขออโหสิกรรม ที่เราได้ทำพลาดพลั้ง และวิบากกรรมที่เราโดนกัดนั้น เป็นเพราะเราทำไม่ดีมา ฝึกเจริญเมตตาให้อภัยทุกชีวิตและตนเอง ถึงจะยังมีความทุกข์อยู่ แต่จะพากเพียรน้อมยอมรับวิบากกรรมด้วยใจที่บริสุทธิ์ต่อไป
สรุปการวิพากย์และสังเคราะห์ โดย หมู่มิตรดี :
- เชื่อชัดเรื่องกรรม ทุกท่านย่อมเคยโดนมด แมลงมากัดทั้งนั้น การโดนกัด คือ การได้ใช้วิบาก
- เพิ่มความเมตตาและเข้าใจตามความเป็นจริงของสัตว์เหล่านั้น ว่าที่มาตอมมากัดหรือกินเลือด ก็เป็นธรรมชาติในการหากินของพวกเขา
- หาเหตุของใจที่รำคาญและยึดติด จนทำให้เกิดอาการชัง
เรื่อง อยากให้ลูกไหว้ (คุณจิตรา พรหมโคตร) :
ทุกข์ คือ น้อยใจที่ลูกไหว้แต่สามี (พ่อของลูก) ไม่ยกมือไหว้ตนเอง ทั้ง ๆ ที่ตนเองคอยช่วยเหลือลูกเสมอมา แต่เมื่อระลึกย้อนคิดได้ว่า ในอดีตมีแต่เพียงสามีของตนที่คอยดูแลลูก แต่ตนเองไม่ค่อยได้ดูแล เพิ่งได้มาทำหน้าที่แม่ในช่วงหลัง ๆ ทั้งยังได้เห็นความเปลี่ยนแปลงจากลูก เพราะลูกก็เริ่มเข้ามาสวมกอดด้วยความรัก จึงสำนึกน้อมรับในผลที่เกิดขึ้น ไม่ว่าชอบหรือชัง ตั้งจิตที่จะทำกรรมใหม่ให้ดีที่สุด จึงทำให้ใจเบาโล่ง ผ่อนคลาย ลูกจะไหว้หรือไม่ไหว้ ใจก็ผาสุก แต่กิเลสจะเข้ามาให้เห็นในเรื่องนี้เป็นเนือง ๆ
สรุปการวิพากย์และสังเคราะห์ โดย หมู่มิตรดี :
- จิตหลงตั้งหมายอุปาทานว่า “ลูกไหว้” คือ สัญลักษณ์ว่าลูกรัก
- ได้พบกิเลสเพิ่ม คือ อยากให้ลูกเคารพตนเอง และอยากได้ความเป็นเด็กดีจากลูก เป็นการตอบแทน เพราะหลงยึดติดในสิ่งดี ๆ ที่ทำให้ลูก เมื่อหลงอยากได้ และไม่ได้สมใจ ใจจึงเป็นทุกข์
- มองในทางกลับกัน หากลูกไหว้แม่ แต่ไม่ไหว้พ่อ ผู้เป็นแม่นั้นได้ปฏิบัติธรรมฝึกจิตใจแล้ว ยังทุกข์ใจในเรื่องนี้ หากเป็นผู้ที่ไม่ได้ฝึกจิตใจมาเลย จะทุกข์ขนาดไหน มองในมุมใหม่ตั้งจิตไม่เป็นแรงเหนี่ยวนำกิเลสน้อยใจ ที่อาจเป็นเหตุให้ผู้อื่นหลงทุกข์เช่นกัน
- เข้าใจในความเคยชินของลูกที่จะไม่ไหว้ เพราะแม่นั้นไม่ได้ดูแลลูกตั้งแต่แรก
- ใช้ใจตระหนักดูว่า ลูกไม่รักเราจริง ๆ หรือ ? เราสัมผัสถึงความรู้สึกของลูกได้ด้วยใจ โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องการไหว้ของลูก
- เคยชินกับการมีอาชีพเป็นครู บางครั้งจึงเผลอนำความเป็นครูมาใช้กับลูกที่บ้าน เพราะได้รับการไหว้จากนักเรียนมาตลอด
- ลูกชายอาจมีอาการเขินอายในการแสดงความรักต่อแม่
เรื่อง อยากให้งานเสร็จ แต่งานไม่เสร็จสักที (คุณวิจิตร ตันเดชานุรัตน์) :
ทุกข์ คือ มีภารกิจหลายอย่างทั้งงานธุรกิจค้าขายชองครอบครัวและงานบำเพ็ญตัดต่อคลิป มีงานเข้ามาตลอดต่อเนื่อง พอทำงานที่บ้านเสร็จ ก็จะมาหลงลืมว่าต้องทำอะไรกับงานบำเพ็ญ เพราะงานเยอะไปหมด จึงทำงานไม่เสร็จเสียที และมีความอยากอย่างต่อเนื่องที่หลงอยากจะให้งานเสร็จ ได้เห็นข้อดีของการทำการบ้านอริยสัจ 4 และใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 109 เหมือนมีอาวุธทางปัญญาไว้ช่วย จึงวางใจได้ ว่างานจะเสร็จหรือไม่เสร็จก็ได้ ความสำเร็จของงานไม่สำคัญเท่าความสำเร็จของใจ หลายครั้งโดนครอบครัวต่อว่า ใจก็ไม่ทุกข์ ใครจะต่อว่าอย่างไร ใจก็เบิกบานผาสุก น้อมรับวิบากที่อาจเคยไปขวางผู้อื่นไว้ ให้ทำงานไม่เสร็จมา
สรุปการวิพากย์และสังเคราะห์ โดย หมู่มิตรดี :
- เพราะหาเหตุแห่งทุกข์และเห็นกิเลสได้ตรง จึงล้างทุกข์ได้อย่างรวดเร็วและชัดเจน
- เป็นการเขียนการบ้านครั้งแรกที่ดี เพราะใช้ปุริสภาวะในการเห็นกิเลสที่มีในใจ
- แนะนำให้ลองจดงานต่าง ๆ ที่ได้รับ เพื่อลดความกังวล และจะได้มีพลังมาทำงานสร้างสรรค์ในงานบำเพ็ญตัดต่อคลิปต่อไป
สรุปเนื้อหาของวันนี้ คือ
- กิเลสที่ดูเหมือนเล็กน้อย แต่สำคัญนัก พลังหมู่มิตรดีจึงช่วยทำให้กิเลสเล็กน้อย ไม่พอกโตไปเป็นกิเลสตัวใหญ่ ที่จะสร้างความทุกข์ให้กับใจเราชั่วชีวิต
- การเขียนการบ้านอริยสัจ 4 คือ การได้ทบทวนเน้นย้ำการเชื่อชัดในเรื่องกรรม กิเลส และวิบากดีร้าย เมื่อเข้าใจในสัจธรรม จึงทำให้ลดหรือล้างทุกข์ได้อย่างดีมาก
รายงานข่าวโดย :
ศิริพร คำวงษ์ศรี (หมู) / สวนป่านาบุญ ๙ สังกัดภาคกลาง