รัฐเสนอนโยบาย ประชาชนคนหนึ่ง สนองนโยบาย ปลูกผักสวนครัว 90 วัน สู้ภัยโควิด 19 : นางวันยา เรียนจันทร์ (วันแสงพุทธ : อี๊ด)
อาชีพเปิดร้านขายเครื่องนอนจังหวัดอยุธยา
เรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนาตน พ้นภัย “ความหิวเป็น”โรค” ทุกข์ ทรมาน อย่างยิ่ง ไม่หวัง ไม่รอ แต่เราทำ”มีสองขามายืนบนผืนภพมีตาครบคู่สมองมาส่องหนมีสองมือถือพิทักษ์รักษ์ค่าตนมีกลมมาเพื่อเชื่อตนเอง”กลอนประทับใจ สมัยเรียนม.ปลาย วิชาภาษาไทย ใช้จนถึงปัจจุบัน
ขอบพระคุณ คุณครูทุกท่านทั้งในอดีตและปัจจุบัน ที่ประสาทวิชา อบรม จริยา พัฒนาชีวิตและจิตวิญญาณขอพากเพียร ศึกษา ฝึกฝนตน เป็นคนดี มีศีล แทนคุณ คุณครูทุกท่าน
เจริญธรรม สำนึกดีทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ
วันพุธที่ 22 เมษายน 2563
ชื่อเรื่อง ทุกข์ใจกับตนเองที่พูดเยอะ
เนื้อเรื่อง เราเป็นคนพูดเยอะพูดมาก ทางร่างกายก็เจ็บคอและเหนื่อย ทางใจก็ทุกข์ใจมึนงงสงสัยว่าพูดไปแล้วเหมาะหรือเปล่าเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่พอตั้งศีลจับกิเลสได้ว่าเราอยากพ้นทุกข์มากจนพูดเยอะเพราะว่าหลงในคำพูดตน ที่พูดอยากช้วยคนอื่นที่ไหนได้เรารักตัวเองไม่ได้รักคนอื่น
ทุกข์ เวลาพูดทำไมคนไม่ค่อยฟังทั้งๆที่เราปรารถนาดีก็เลยมึนงงกับตัวเอง
สมุทัย ชอบที่ได้พูดให้คนอื่นฟัง ชังที่พูดแล้วคนอื่นไม่ฟัง
นิโรธ ไม่ชอบไม่ชังจะพูดแล้วคนได้ประโยชน์ก็พูดถ้าพูดแล้วไม่มีประโยชน์ก็ไม่พูด
มรรค คิดแบบพุทธะ เวลาจะพูดกับใครก็ให้อ่านเวทนาว่าเราติดพูดหรือไม่ เราได้ประโยชน์คนอื่นได้ประโยชน์หรือไม่เพราะว่าถ้าเราพูดเยอะจะไปเบียดเบียนคนอื่นเป็นการแย่งชิงเวลาอันมีค่า ทำให้ผิดศีลข้อพูดเพ้อเจ้อพูดแล้วคนอื่นไม่รู้เรื่อง แล้วต่อไปจะเขียนทุกอริยสัจ4เรื่องคำพูดซัก1ปีดูซิว่าจะแก้ปัญหาเรื่องคำพูดได้ไหมจะประจานกิเลสว่าเขียนแต่เรื่องคำพูดที่ผิดศีล มีหิริโอตัสปะ กลัวบาปไหมอยู่ในหมู่คนมีศีลมีให้ทุกอย่างจะโลภไปถึงใหนฝึกซ้ำๆฝึกมากๆตอนนี้ฝึกได้5% ขอบคุณหมู่มิตรดีทำให้กิเลสตัวนี้ครับ
คิดแบบมาร พูดสิเราจะได้เก่งในการพูดช่วยคนเราจะได้ฝึกธรรมะเราได้ประโยชน์คนอื่นจะเป็นอะไรก็ช่าง เนี่ยเราฟังธรรมะอาจารย์มาเยอะนะพูดเยอะๆเขาจะได้รู้ว่าเรารู้ธรรมะเยอะเราจะได้บรรลุธรรมเร็วๆมารมาหลอกมาลวงมาหลอกหลอนเป็นผีมาหลอกตลอดเวลาทำให้ทุกข์ใจมากอยากออกจากทุกตัวนี้แต่ก็ไม่รู้วิธีออกมาปีนี้พึ่งเข้าใจหลงอยู่ตั้งหลายปี