กสิกรรมไร้สารพิษ : นางวันยา เรียนจันทร์ (วันแสงพุทธ : อี๊ด)
อาชีพเปิดร้านขายเครื่องนอนจังหวัดอยุธยา
ก่อนรู้จักแพทย์วิถีธรรม
“จริงๆ แล้วดิฉันไม่ใช่คน ปลูกผัก ปลูกข้าว งาม เลย ไม่เคยคิดจะปลูกผัก ปลูกข้าว ทานเอง ซื้อเขากินถูก กองละ10 บาท มีให้เลือกหลากหลายชนิด ตามใจชอบ ถ้าซื้อกับ”ชาวบ้านที่ปลูกเอง”ยิ่งได้เยอะ ซื้อมาเก็บในตู้เย็น บางชนิดจน”เหลือง”กว่าจะได้เวลาทำกินเพราะเป็นลูกชาวนาโดยกำเนิด เมื่อก่อนรู้สึกว่า งานแบบนี้ มันลำบาก หนัก เหนื่อย ตากแดดตากฝน สกปรก มีความรู้สึกส่วนตัวว่าเป็นอาชีพที่คนดูถูก ดูแคลน ต่ำต้อย ยากจน มีความคิดส่วนตัวว่า”โตขึ้นดิฉันจะไม่เป็นชาวนา” ไม่คิดจะแต่งงานกับชาวนา
ถ้ามีลูก คิดว่าจะไม่ให้ลูกทำนา ไปเรียนหนังสือเอา”ความรู้”ไปหา”เงิน”สร้างความ”ร่ำรวย”ดีกว่า จะได้มีบ้านหลังสวยๆ จะได้มีรถยนต์ขับ จะได้มี”เงินซื้อกิน”จะได้”สบาย ”
หลังรูู้จักแพทย์วิถีธรรม
หลังเข้าอบรมค่ายสุขภาพแพทย์วิถีธรรมเมื่อวันที่ 3-4 ตุลาคม 2558 (เพราะลูกป่วย) เป็นครั้งแรกและติดตามจนถึงปัจจุบันได้เปลี่ยนความคิดใหม่ ได้องค์ความรู้ใหม่และได้ฟังบรรยายธรรมะ คำสอนของพุทธเจ้า ในพระไตรปิฎก ที่ไม่เคยฟังและ”รู้ชัด”จากที่ไหนมาก่อน จาก อาจารย์หมอเขียว ดร.ใจเพชร กล้าจนและทีมงานจิตอาสาแพทย์วิถีธรรมว่า
1.”อาหารเป็นหนึ่งในโลก”
2.”ข้าวเปลือกเป็นทรัพยอย่างยิ่ง ทรัพย์อื่นเสมอด้วยข้าวเปลือกไม่มี”
3.สิ่งที่”สำคัญที่สุดในชีวิต”คือ”สุขภาพต้องแข็งแรง” ๚ล๚
เป็นจุดเปลี่ยนความคิดจึง”พากเพียร”รับฟัง”ธรรมะของพุทธะ”และ”องค์ความรู้”ต่างๆจากท่านและทีมงานจึง”พากเพียร”ลงมือ”ปฎิบัติเพื่อ”พิสูจน์ความจริง(เพราะเป็นคนไม่ค่อย เชื่ออะไร ไม่ค่อย เชื่อใคร ง่ายๆ)
ปัจจุบัน
ขอขอบพระคุณ องค์กรมูลินิธิแพทย์วิถีธรรม โดย อาจารย์หมอเขียว ดร.ใจเพชร กล้าจน จิตอาสาทุกท่าน และสถานที่ ที่แบ่งปั่นองค์ความรู้และธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้า “สู่การพ้นทุกข์”เป็นเรื่องๆตามลำดับ ตามฐานะและกำลังที่จะทำตามได้จริง
ขอขอบพระคุณ กสิกร ที่เสียสละความสบาย อดทนต่อความลำบาก ปลูกข้าว พืช ผัก ให้เรารับประทาน สืบทอดอาชีพและองค์ความรู้ กสิกรรม ไว้ให้ชนรุ่นหลัง ได้เรียนรู้และได้อาศัย
สภาวะธรรม
ได้รู้ความจริงว่า “ความลำบาก เหนื่อย หนัก “ทำให้”เราแข็งแกร่ง”ได้รู้ความจริงว่า”แดด ฝน”ฝึกความอดทนได้รู้ความจริงว่า”ถ้าใจเราสกปรก” จะมองเห็นแต่”ความสกปรกที่ไม่มีจริง”ได้ล้างความคิดที่สกปรกในใจเราได้เห็นความจริงที่ไม่ใช่ความคิดและล้างความชอบชัง เช่น”ชอบกินข้าวบนจาน แต่ชิงชังรังเกียจ อาชีพชาวนา”
ปัจจุบันดิฉันภูมิใจที่เคยเกิดใน”ท้องชาวนา”กำลังพัฒนาตนเป็นคนปลูกข้าว ปลูกผักทำกสิกรรมไร้สารพิษเพราะเข้าใจชัดแล้วว่า อาชีพ”กสิกรรมไร้สารพิษ”คือ”ทางรอดของทุกชีวิต”เป็น”กระดูกสันหลัง ของชาติ”ดิฉันไม่รู้สึก ต่ำต้อย ไม่รู้สึกโกรธ ถ้าจะมีคนดูถูก ดูแคลน ในสิ่งที่กำลังทำ เพราะสิ่งที่ได้รับคือไม่ขาดแคลนอาหารสำหรับเลี้ยงชีพตนและครอบครัวและแบ่งปันได้ตามกำลัง ที่ทำได้จริง ไม่เบียดเบียนใครพอมี พอกิน แบ่งปัน พึ่งตนได้บ้างไม่กังวลใจเรื่องอาหาร เป็น”กำลังใจ”ให้ทุกชีวิต ข้ามพ้นวิกฤต โควิด19 ไปด้วยกันค่ะขอแบ่งปัน”องค์ความรู้”แม้เพียงน้อยนิดที่มีจริง ให้ทุกท่าน “ที่สนใจได้พิสูจน์ความจริง””อาหารเป็นหนึ่งในโลก”อาหารเป็นยา
เจริญธรรม สำนึกดี มีใจไร้ทุกข์ค่ะ
วันที่ 2เมษายน 2563
