ทบทวนชีวิต 63 ตั้งศีล 64 : ศิริกัญญา ศรีประสม (ไร้สารพิษ)
ทบทวนสภาวธรรม ทบทวนชีวิต ในปี พ.ศ. 2563
ปีที่ผ่านมานี่ ชีวิตการงานของตัวเองผันผวนมากตั้งแต่โลกเราได้รู้จัก คุณ Covid-19 โรคอุบัติใหม่ ธุรกิจการบิน การท่องเที่ยว สภาพโลกโดยรวมไปแทบไม่เป็น
เป็นสภาพที่ตัวเองได้มองทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนดูทีวีชีวิต ที่บังคับบัญชาอะไร ๆ หลาย ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยจริง ๆ ดูมัน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ผ่าน ๆ ไป ไม่เที่ยงซักอย่างเดียว งานประจำที่ทำอยู่กลายเป็นงานชั่วคราว นาน ๆ ไปทำที ไม่มีโอกาสได้พบแม่ และ ยาย ที่อยู่ที่เมืองไทย และคนที่เป็นที่รักอีกหลาย ๆ คน เพราะปกติจะกลับเมืองไทยเดือนละ 2-3 ครั้งต่อเดือน ความเปลี่ยนแปลงนี้เลยทำให้มีโอกาสทำหน้าที่จิตอาสาได้มากขึ้น ได้มาคบคุ้นกับพี่น้องที่ ถ้าไม่มีคุณ Covid-19 ก็คงไม่ได้มีโอกาสได้พบเจอ
ที่สำคัญได้ค้นพบความหยาบหนากิเลสของตัวเองที่โผล่ขึ้นมาได้ชัดเจนขึ้น เพราะชีวิตเท่าที่ผ่านมา เป็นผู้นำครอบครัว เป็นผู้นำกับกลุ่มเพื่อน เป็นผู้นำในที่ทำงาน เป็นคนที่ไม่ค่อยพบกับความล้มเหลว เพราะส่วนใหญ่หยิบจับอะไร ค่อนข้างสามารถเรียนรู้จนนำมาใช้งานได้ไม่ค่อยมีอะไรให้ผิดหวัง และมีความเชื่อมาตลอดว่า ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ พอมาด้านทางธรรม อ่าน ศึกษา บวช ปฏิบัติธรรม มาอย่างยิ่งยวด หลงไปว่า ก็คงจะประสบความสำเร็จเหมือนทางโลก
พอยิ่งได้มาทำงานทางธรรมมาก ๆ เข้า ได้มาเรียนรู้จากพี่น้อง ได้ฟัง ได้เห็น ได้สัมผัส เลยประจักษ์ด้วยใจว่า เออ เรานี่หลงใช้อัตตาตัวตนขับเคลื่อนอยู่ตลอดเวลา มิน่า หาใจที่ไร้ทุกข์ เวลาที่ไม่ได้ดั่งใจไม่ได้เลย มีโอกาสได้พิจารณาตัวเองอยู่เนือง ๆ ยิ่งเห็นกิเลสตัวเองมากมาย แม้จะมาก แต่ใจไม่ได้ท้อแท้ และตั้งใจจะลด ละ เลิก กิเลสหยาบ ๆ ไปถึงที่สุดให้ได้ตามฐานของตน
ความตั้งใจที่จะตั้งศีล เพิ่มศีล ลดกิเลส ตั้งใจทำดี ในปี พ.ศ. 2564
ความโชคดีที่ผ่านมา คือ การได้เห็นกิเลสของตัวเอง เพราะการได้เห็น เลยรู้ว่าจะลด ละ อะไรบ้าง อนาคตในปี 2564 และตลอดไป มีความตั้งใจว่าจะลดกิเลส
ล้างความยึดมั่นถือมั่นในใจว่าได้ดั่งใจจะสุขใจ ไม่ได้ดั่งใจ จะทุกข์ใจ อะไรจะเกิดขึ้นก็ได้ มีใจไร้ทุกข์กับทุกสิ่งให้ได้
และตั้งใจที่จะทำความดี โดยไม่หวังอะไรจากใครให้ได้ แม้กระทั่งรอยยิ้มหรือคำขอบคุณ