รายการคลายรักคลายทุกข์ในตอนนี้ ได้ทดลองเปลี่ยนการนำเสนอเนื้อหาในรูปแบบใหม่ ได้นำเอาเนื้อหา บทความ ที่มีอยู่ในอินเตอร์เน็ตมาวิเคราะห์วิจารณ์กัน
เนื้อหาบางส่วนจากรายการ
คือต้องยอมรับว่าพอเรามาอยู่ด้วยกันเนี่ย มันไม่มีตัวไหนหรือมีน้อยมาก ที่จะพากันไปทำในทางที่เจริญในธรรม มันจะไปในทางที่ส่งเสริมกิเลสกันเป็นส่วนใหญ่ อย่างเช่นว่าพากันไปกินของอร่อย ไปซื้อของที่ถูกใจ ไปท่องเที่ยวเมืองต่างๆ หรือแม้แต่จะทำอาหารให้กันก็ยังต้องอร่อย เลือกเอาของที่เขาชอบ วันเกิดก็ต้องคอยมาเซอร์ไพรส์ ซื้อของให้เพื่อเอาใจกัน ก็จะมีแต่พากันไปหลง ไปทำให้ได้สมใจกัน ไปเอาใจ ไปทำให้เราหลงเพลิดเพลินกับสิ่งนี้ คือจะไปส่งเสริมกิเลสให้กันและกันตลอดเวลา แล้วเวลาที่ไม่ได้ทำแบบนั้นมันจะกลายเป็นว่า ไม่ได้ดั่งใจ ไม่สมใจ ก็จะกลายเป็นว่า บรรยากาศความหวานที่เคยมีด้วยกันก็จะเปลี่ยนไป ถ้าเราไม่ได้เอาใจกันไม่ได้ทำอะไรที่มันเป็นการเสริมกิเลสกัน มันจะกลายเป็นว่าความรักความรู้สึกที่เราเคยหวานกันก็จะลดลงไปด้วย
รายละเอียด
เนื้อหาหลัก ทุกข์จากความรัก
วันบันทึกรายการ 16 พฤศจิกายน 2563
ผู้ดำเนินรายการ 1.ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์ 2.ตรงพุทธ ทองไพบูลย์ 3.วรางคณา ไตรยสุทธิ์ (พุทธพรฟ้า) 4. ปิ่น คำเพียงเพชร
ปก : ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์
ตัดต่อ : ปิ่น คำเพียงเพชร
รีวิวเนื้อหาในตอนนี้
n/a
ทุกข์จากความรัก เพราะเมื่อโปรโชั่นหมดลง ทุกข์ก็มาพร้อมหลังจากแต่งงาน เหมือนกับการได้อยู่ในดินแดนหลี้ลับ ซึ่งคนก็คาดหวังว่าความสุข จะยังมีอยู่เหมือนเดิม เป็นความคาดหวังของฝ่ายที่เรียกร้อง พออยากได้ก็เรียกร้องอยากได้ อย่างนั่น อย่างนี้ พอไม่ได้ก็ทุกข์ ยิ่งคนที่ไม่มีธรรมะ ก็จะรู้สึกผิดหวัง คนก็รู้ทั้งรู้ว่าทุกข์ แต่ก็เต็มใจที่จะเข้าไป โดยคนส่วนมากคิดว่า แต่งงานดีกว่า น้อยมากที่จะบอกว่าเป็นโสดดีกว่า ความทุกข์ แบบคนคู่กับ แบบคนโสด เป็นเพียงภาษา แต่สภาวะต่างกัน เพราะอาการมัวเมาไม่เท่ากัน ส่วนใหญ่คนคู่มักจะพากันทำกิจกรรมที่จะพากันไปมัวเมาในกิเลส เช่น การกินอาหาร อร่อย ไปเที่ยว ไปดูหนัง เป็นการเต็มกิเลสให้กัน การแต่งงาน ก็คือ การอยากให้อีกฝ่ายหนึ่งมาเติม /มาให้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ ไม่ใช่การให้แต่ เป็นการเอา จากฝ่ายตรงกันข้าม เป็นการเห็นแก่ตัว
ตนเองเห็นด้วย เป็นอย่างยิ่งค่ะ ..” การแต่งงานคือการอยากได้จากฝ่ายตรงกันข้าม ไม่ใช่การให้จริง ๆ ขอย้ำ ! “..เพราะตนเองก็เคยเป็น ค่ะ สาธุ
ความทุกข์จากความรัก ในสภาวะนี้ของตนเองนั้นก่อนที่จะมาเจอหมู่มิตรดีนั้นตัวเองมีทุกข์จากความรักในด้านเพิ่มความห่วงใยเพิ่มขึ้น ทุกข์ในเรื่องที่จะหาสิ่งส่งเสริมกิเลสของกันและกันนั่นแหล่ะ คือดูแลน้ำใจของกันและกันด้วย และที่อยู่ด้วยกันได้คือเรายินดีในสภาพนั้นซึ่งมันก็เสริมกิเลสเราด้วย แม้ว่าจะไม่ถูกใจเราในบางครั้งแต่เราก็ยอมเพราะมีส่วนที่เราได้อยู่ แต่ก่อนเราไม่มีธรรมะเราก็ไม่รู้ว่าเราทุกข์อะไรเราก็หลงๆอยู่อย่างนั้น เพราะเราไม่รู้ว่ามันคือสุขลวงทุกข์จริง อยากจะบอกว่าคนที่ไม่เจอธรรมะจริงก็หลงอยู่อย่างนั้นแหละ