ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน
วันพฤหัส ที่ 4 พฤศจิกายน 2564 เวลา 12.00 – 14.36 น.
เนื้อหาที่เรียน : การอ่านกิเลสในใจตัวเอง การตั้งศีลสู้กับกิเลส
วันนี้มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 10 ท่าน โดยมีคุรุภูเพียรธรรม กล้าจน และคุรุจิ๋ว เย็นน้อมพุทธ เป็นคุรุประจำห้องเรียน ซึ่งในชั้นเรียนวันนี้คุรุเย็นน้อมพุทธ ได้แนะนำการทำอาหารแบบแพทย์วิถีธรรมที่ใช้ผัก ผลไม้ ที่เรามีมาทำอาหารได้อย่างประหยัด เรียบง่าย ทำได้เอง เช่น เมนูจี่ห่อหมกหัวปลี เมนูแป้งจี่มะพร้าวอ่อนกล้วยน้ำว้า เป็นการใช้วัตถุดิบจากธรรมชาติไร้สารพิษ มาปรุงเป็นอาหารได้อย่างลงตัว เพื่อเอื้อให้กับคนที่ลด ละ เลิก การรับประทานเนื้อสัตว์ จะได้มีเมนูในการทำอาหารรับประทานโดยไม่เเบียดเบียนชีวิตใด ๆ
หลังจากนั้นคุรุให้นักเรียนวิชชารามส่งการบ้านของตัวเอง ดังนี้
-
- น้องบุญ ได้เล่าว่าแย่งเก้าอี้กับน้องมานั่งตอนเรียนออนไลน์ แล้วรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตนเองได้ทำไปแล้ว ใช้ญาณ 7 พระโสดาบัน คือสารภาพผิด สำนึกผิด ยอมรับโทษ และตั้งจิตหยุดสิ่งที่ไม่ดีนั้น ด้วยการตั้งศีลไม่ทำแบบนั้นอีก
- น้องถนอม ไปเด็ดดอกไม้ที่น้องปุ้ยชอบเพราะเห็นว่าสวยดี แต่ยังไม่ได้ขออนญาตเจ้าของก่อน ตั้งศีลที่จะไม่ทำแบบนั้นอีก
- น้องปิงปอง ตั้งศีลไม่รับประทานอาหารตอนเย็น จะฝึกรับประทานอาหารมื้อเดียว เพราะรับประะทานอาหาร 2 มื้อแล้วมีอาการนอนไม่หลับ
- น้องยูนิ ตั้งศีล ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ 1 มื้อ 2 มื้อ และ 3 มื้อ ได้แล้วนะคะ ไม่นอนหลับตอนกลางวัน ไม่ดูโทรทัศน์ด้วย
- น้องอ้อย ทำอาหารใส่ซีอิ๊วและน้ำตาล แล้วรู้สึกไม่สบายใจ จึงขอตั้งศีลไม่กินซีอิ๊วและน้ำตาล
นอกจากเด็ก ๆ นักเรียนวิชชารามแล้วก็ยังมีผู้ใหญ่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แบ่งปันประสบการณ์ในการต่อสู้กับกิเลส และให้กำลังใจกับเด็ก ๆ ในการเพิ่มศีลเพื่อลดละเลิกสิ่งที่โทษ มาทำสิ่งที่เป็นประโยชน์
สรุป การตั้งศีล ทำให้เราได้เห็นกิเลสที่จะอยากทำตามใจตัวเอง เมื่อเราพลาดไปทำตามกิเลส เราก็จะได้รับโทษคือ ทุกข์ เร่าร้อน เดือดเนื้อร้อนใจ ได้สิ่งร้าย แล้วมาสารภาพผิด สำนึกผิด กับหมู่มิตรดี เป็นความกล้า ทำผิดแล้วยอมรับผิด คือลูกพุทธะ
เจริญธรรมสำนึกดี มีใจไร้ทุกข์ค่ะ
นฤมล ยังแช่ม (เข้มแสงศีล)
ผู้จดบันทึก
การบ้านน้องปังปอนด์ เรื่องอยากได้จักรยาน
ผมอยากได้จักรยานมากครับจึงพูดกับลุงให้ซื้อให้ผมหน่อย แต่ลุงก็ยังไม่ซื้อให้ผมทีครับ ผมรู้สึกเป็นทุกข์ที่ไม่ได้จักรยานง่าย แต่เมื่อผมได้มานั่งฟังลุงหมอเขียวพูดว่า ยิ่ง อยาก ยิ่งทุกข์ ทำให้ผมคิดได้ ผมเลย ไม่ทุกข์แล้วครับที่ลุงยังไม่ซื้อให้ผม ผมเอาเรื่องมาเล่าในโรงเรียนวิชชาราม คุรุ บอกว่าให้ผมฝึกเก็บเงินเอง และได้ฝึกความอดทนด้วยครับผมขอตั้งศีลว่าจะใจเย็นลงให้มากๆครับสาธุครับ
การบ้าน น้อง ปังปอนด์
เรื่องอยากได้จักรยาน เหตุการณ์ ผมอยากได้จักรยานจึงบอกให้ลุงซื้อให้ แต่ลุงผัดไปก่อนผมเลยมีความทุกข์ใจ ที่ไม่ได้ดั่งใจ เมื่อได้มาฟังธรรมะ ที่ลุงหมอเขียวบรรยายว่ายิ่งอยากยิ่งทุกข์ ผมมาพิจารณาดูแล้วจึงวางใจลงได้ในระดับหนึ่ง แล้วเข้ามาฟังในวิชชาราม คุรูบอกว่า ให้ผมลองสะสมเงินเองดู จะได้ฝึกความอดทนและจะได้มีความพยายามเองด้วย ตามแบบแนวพอเพียงของร.9 ผมเลยยอมรับ ข้อมูลในเรื่องนี้ ทำให้ผมลดทุกข์ลงได้ครับ ตอนนี้ผมไม่รบกวนลุงที่จะได้จักรยานแล้วครับ จะได้เมื่อไหร่ก็ได้ไม่ยึดติดแล้วครับ ขอตั้งศีลว่า จะใจเย็นและอดทนให้มากกว่านี้ครับ สาธุครับ