ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน

ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน
วันจันทร์ ที่ 13 ธันวาคม 2564 เวลา 12.45– 15.48 น.
เนื้อหาที่เรียน : เพิ่มศีล ลดกิเลส สุขอยู่ที่พอ พออยู่ที่ใจ พอเมื่อไรก็สุขเมื่อนั้น ไม่พอเมื่อไหร่ก็ทุกข์เมื่อนั้น

วันนี้มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 15 ท่าน โดยมีคุรุภูเพียรธรรม กล้าจน คุรุจิ๋ว เย็นน้อมพุทธ คุรุขวัญ ขวัญไพรเย็น คุรุกิ๊บ ขวัญชวนไพร คุรุบ่าว สุขแสงพุทธ คุรุไหม เพียรผ่องพุทธ คุรุเอมอร คุรุป้อม เป็นคุรุประจำห้องเรียน

หลังจากนั้นคุรุให้นักเรียนวิชชารามแนะนำตนเอง ส่งการบ้าน ลดกิเลส และทำกิจกรรมการงาน ดังนี้

ส่งการบ้านลดกิเลส

- น้องปุ้ย – เมื่อเช้าแม่จะไปที่โรงเรียน หนูมีกิเลสว่า “ไม่อยากให้แม่ไปโรงเรียนจังเลย ถ้าแม่อยู่ที่บ้านจะได้เล่นมือถือ” สวนหมัดกิเลสว่า “ถ้าเธอเล่นมือถือเดี๋ยวสายตาเธอจะเสียนะ แถมแม่ไปที่โรงเรียนแม่ก็มีภารกิจด้วย” แล้วกิเลส…มันก็ยอมใจรู้สึกยินดีเบิกบานให้แม่ไปโรงเรียน…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – อยู่กับปัจจุบันเป็นตัวอย่างที่ดี กล้าวางดีเห็นความสำคัญของคุณแม่เป็นสิ่งที่ดี
- น้องถนอม – เมื่อกี้หนูกับน้องนั่งทานส้มตำอยู่ น้องเอามือไปจุ่มใส่จอกน้ำดื่มที่จะดื่ม กิเลสว่า “อี้หยักแหยงสกปรกไม่อยากดื่มแล้ว” สวนหมัดกิเลสว่า “แล้วแกไม่เคยเอามือไปคนใส่น้ำที่จะดื่มเหรอ เออจริงด้วยดิ” …กิเลสตาย ใจเป็นสุข…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – พอเราเห็นว่าเป็นตัวเราแล้วรู้สึกอย่างไร?..เราเกิดความเมตตาไม่ได้ว่าน้อง ไม่พยาบาทน้อง สิ่งที่รับได้รับคือสิ่งที่เราทำมา แล้ววนกลับมาให้เราได้รับ, ถ้ามือเราไปโดนเราจะกล้ากินไหม?…กล้ากิน กิเลสมันเป็นอย่างนี้เป็นมือของคนอื่นไม่กล้ากิน…
- น้องบุญพิมพ์ไพร- แม่นาลีเล่าให้ฟังเรื่องพี่ถนอม หนูมีกิเลสทายใจพี่ถนอมว่า “เล่นมือถือน้าเอารูปมาใส่โปรไฟล์ในติ๊กต๊อก เอาอีกแล้วเหรอนี่ทำไมทำอย่างนี้”…รู้สึกใจไม่เบิกบาน หลังจากแจ้งหมู่แล้วใจก็เบิกบานไม่ชังพี่ถนอมแล้ว ^_^ หนูขอตั้งศีลว่า “จะไม่ไปขโมยรูปโปรไฟล์ใครขอไม่ทำอีกแล้ว ”
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – ทายใจส่วนมากผิดหรือถูก?…ส่วนมากจะผิดต้องระวังความเข้าใจผิดของเรา ถ้าอยากรู้ให้ถามตรงๆ , ให้ดูความรู้สึกมีชอบชังอยู่ไหม? เห็นพัฒนาการของน้องบุญ อันไหนที่เราทำได้แล้วอย่ากลับไปผิดซ้ำสอง มีโอกาสช่วยเตือนผู้อื่นที่ทำสิ่งเราเคยผิดพลาดมาก่อน , น้องเปลี่ยนตัวเองได้น่ารักมากขึ้น,ดีขึ้นเห็นกิเลสแล้วยอมรับผิดแล้วได้ประหารกิเลสเราจะได้มีความนิ่งขึ้น
- น้องดินไททอง – แม่เรียกไปคุยเรื่องซักผ้า บอกว่าซักผ้าบ้างผมขี้เกียจซักผ้าแม่พูดไปพูดมามากเกิน ผมมีกิเลสว่า “รู้สึกรำคาญในใจและโกรธแม่ ”…จริงๆเกิดจากที่เราไม่ชอบซักผ้าจึงขี้เกียจซักผ้า…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – ให้รีบทำก่อนที่แม่จะบอก เราจะได้ไปโกรธแม่ ,ไม่ได้ทุกข์ที่ต้องซักผ้า แต่ทุกข์จากคำพูดแม่ ,แม่ปรารถนาดี แม่จะพูดเยอะไม่พูดเยอะก็รู้สึกดีมากที่แม่ใส่ใจ เห็นประโยชน์ของการที่แม่มาเตือน ยินดีโชคดีแล้วที่แม่มาบอก แต่กิเลสเราไม่อยากให้แม่มาบังคับ ไม่ชอบที่ต้องซักผ้าเราก็ต้องมั่นขยันซักผ้า การทำงานช่วยเหลือผู้ใหญ่เป็นกุศล 2 อย่าง ได้งาน และได้โอกาสกตัญญูต่อคุณแม่ ดูว่าทำอันนี้เราได้ประโยชน์อะไรเอ่ย คุณแม่ก็ต้องบอกแบบวางใจเขาจะรับได้ จากอุเบกขา ถ้ามีการบอกมีการเอา จะดึงกิเลสอัตตามาชนกัน แม่ปรารถนาอยากให้ลูกทำ แต่ลูกก็รู้แล้วนะแต่ยังไม่ทำ แม่อยากให้ลูกมีความรับผิดชอบ ส่วนเด็กก็ต้องบอกกิเลสไปว่าขอบคุณครับแม่แล้วก็รีบไปทำ
- น้องน้ำหนาว – “ทุกข์ไม่อยากปวดหัว สมุทัย ถ้าปวดหัวจะทุกข์ใจ ไม่ปวดหัวจะสุขใจ นิโรธ ปวดหัวก็ได้ไม่ปวดหัวก็ได้ก็สุขใจ มรรคยินดีที่ปวดหัว”…รู้อาการว่าทุกข์กายปวดหัวมาก ใจยินดีก็หายปวดหัว…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – หาสาเหตุปวดหัวเจอไหม? น้องยังเด็กรู้จักใช้ความยินดีรอดทุกสถานการณ์ , ให้ตรวจว่าทุกข์กาย ทุกข์ใจอะไรมากกว่ากัน มีอารมณ์ความรู้สึกหวั่นไหวไหม มีความไม่ชอบ ชังอาการปวดหัวไหมอยากให้หมดไปเร็วๆแบบนี้เรียกว่าทุกข์ใจ ให้ปรับสมดุลร่างกายใช้ยา 9 เม็ด กัวซาหรือดีท็อกซ์ หรือปรับจิตใจก่อนก็ได้
- น้องฟ้า – สภาวะอยากกินผัดเส้น หนูรอนานยังทำไม่เสร็จ เลยไปหาอะไรทำ พอกลับมากินเหลือแค่กะละมัง มองหน้าเพื่อน “ แกใช่มั๊ยที่เป็นคนกินทำไมไม่แบ่งเลย”… โกรธที่เราไม่ได้กินและไม่แบ่งคนอื่น แล้วก็ไปหาอะไรกิน…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – แก้โกรธอย่างไร หายไปกี่% , เราลองนึกภาพเคยทำแบบนี้ไหม? พยาบาทคนอื่น ยอมโกรธตัวเอง ซื่อสัตย์กับตนเอง หนูรู้สึกว่าเราก็ทำมา เราจะเมตตาขึ้น มองในแง่ดี ไม่กินเส้นมันมีพิษก็ดีนะ ให้พิจารณา ข้าวกับเส้นกินอะไรดี ,ตั้งภพความหวังอยากกินเลยโทษเพื่อนก่อน ต้องขอบคุณเพื่อนที่ทำให้เหตุอาการฆ่ากิเลสไม่ฆ่าเพื่อน ดีแล้วที่กล้าหาญมาบอก จากเดิมที่ไม่กล้าบอก โกรธเพื่อนไม่เหลือให้เรากิน มาติดกันหลายวันแล้ว โจทย์ทุกโจทย์เหตุการณ์ทุกเหตุการณ์เขามาจะให้เราผ่านข้อสอบ , ตั้งภพความหวังอยากกินเลยโทษเพื่อนก่อน ไม่จับกิเลสตนเอง ดีแล้วยังมีการอ่านต้องขอบคุณเพื่อนที่ทำให้เห็นอาการ เราควรฆ่ากิเลสไม่ฆ่าเพื่อน ดีแล้วที่กล้าหาญมาบอก จากเดิมที่ไม่กล้าบอกเลิก สู้มาม่าได้แล้ว นานๆได้เห็นเส้นมีความหวังจะได้กินเส้น ให้กำลังใจสู้ต่อไป
- น้องทราย – อยากให้น้องทำงานออกมาดี แปะสติกเกอร์ให้ดี “ทุกข์อยากงานออกมาดีสมุทัยอยากให้งานสมบูรณ์ได้ดั่งใจ นิโรธจะสมบูรณ์ ก็ได้หรือไม่สมบูรณ์ก็ได้ มรรคยินดีให้งานออกมาไม่สมบูรณ์แบบน้องทำเต็มที่แล้ว ”…ฐานน้องได้แค่นั้น
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – มีความเมตตาน้อง วางดีได้ทัน หยุดปากตัวเองได้ทันที่ไม่ไปว่าน้อง ล้างความยึดมั่นถือมั่นในความสมบูรณ์แบบ รู้ตัวว่าเราก็เคยทำแบบนี้มาก่อน , โชคดีแล้วได้อ่านกิเลส เรายอมได้ อัตตาเราเล็กลง ,นักบำเพ็ญที่อยู่ในสนามรบไม่มีอะไรราบเรียบ มีผัสสะมากระทบเราทุกวัน โชคดีที่เราได้มาฝึกฝนในภาคสนามที่แท้จริง
- น้องศีล – อริยสัจ “กลัวเพื่อนโมโหที่ไปกินเส้นหมด เห็นพี่ที่เป็นคนทำกินกับน้องก็ไปนั่งกินด้วย คุยกับน้องว่าทำไงดีหมดแล้ว คิดได้ว่ายังมีอีกหลายคนยังไม่ได้กิน เตรียมตัวโดนด่า ทุกข์กลัวพี่ๆ ดุ สมุทัยโดนด่าจะทุกข์ ไม่โดนด่าจะสุข นิโรธ โดนด่าก็ได้ไม่โดนด่าก็ได้ ใจเป็นสุข มรรคยินดีได้โดนด่า” …เอาจริงแล้วไม่ได้โดนด่า พี่ไม่ได้ว่าอะไร แต่เราคิดไปเองกูตายแน่ๆ …
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – เข้ากระแสสำนึกผิดรู้สึกละอายเกรงกลัวต่อบาป ทานเสร็จแล้วรู้สึกสบายท้องไหม? สบายใจไหมที่กินหมด? กิเลสมันเก่ง มันปรุงไปเรียบร้อยเพื่อนจะเป็นอย่างนั้น ตอนกินไม่คิด คิดได้หลังกิน เห็นพัฒนาการที่ยอมกล้ามาสารภาพ , ยังรู้ตัวว่าวันนี้แพ้กิเลสการกิน พิจารณาให้ชัดก่อนกินจะตัดกิเลสเรื่องไหน จะเอาประโยชน์หรือจะเอาโทษ หรือต่อเรื่องไหนที่เป็นประโยชน์หรือโทษ กิเลสเป็นกลุ่มทุกคนมีเป้าหมายสัญญาเดียวกัน การกินมีพลังมหาศาลรีบเขมือบไม่ได้นึกถึงใคร พิจารณาใหม่ว่าเพื่อนยังไม่มากิน เขามีความเหนื่อยล้าเหมือนเรา ร่วมสุขทุกข์ได้เหมือนกัน เราควรแบ่งอาหารไว้ส่วนหนึ่งเผื่อไว้ให้เพื่อนก่อน ระวังเรื่องศีลข้อ 3 รูป รส กลิ่น เสียงสัมผัส ได้เสพแล้วเป็นสุขใจ มาระลึกรู้ทีหลังมันก็ช้าไป แต่มันก็ไม่ช้าเกินไปที่จะพากเพียรฝึกฝนในครั้งต่อไป
- น้องอาร์ม – อยากกินข้าวอีกมื้อหนึ่งตอนเกิน 6 โมงเย็นแล้ว แต่พี่ไม่ให้กิน “ไม่ได้กินจะทุกข์ใจ ถ้าได้กินจะสุขใจ ยินดีที่ไม่ได้กิน”…เชื่อฟังคำเตือนของพี่ก็ไม่กินข้าวได้
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – หิวข้าวมื้อไหน? ให้ฝึกการคุยจัดการกิเลสเยอะๆ ให้กิเลสยอม เพราะว่าเป็นเด็กพูดเก่งอยู่แล้ว พี่เขาเตือนก็เหมาะสมถูกต้องแล้ว
- พี่เมจิ – สภาวะธรรมช่วงอุโบสถศีล กิน 1 มื้อ หลังเลิกค่ายกิเลสหิวแล้วตั่งแต่ 7 โมงอยากกิน กิเลสว่า “ขอกินแค่คำเดียวก็ได้หิวมาก ”… เราก็พิจารณากิเลสติดกามอยู่ยังลดไม่ได้ จะอ้วนเป็นหมูอยู่อย่างนี้นะกิเลสมันยอมที่จะไม่กิน… .
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – หักลำกิเลสได้ ใช้กลยุทธิ์อันนี้กับตัวอื่นๆ ด้วยไม่ใช่แค่เรื่องการกินเป็นเรื่องอื่นๆ ขัดใจกิเลสได้ จะรู้สึกสนุกกับการล้างกิเลสได้
- น้องยูนิ – เรื่องที่ 1.เห็นปลาเส้นทาโร่ มีกิเลสอยากกินขนมปลาเส้นทาโร่ สวนมัดกิเลส “แกอยากกินก็กินไปคนเดียวแต่หนูไม่กินปลาทาโร่”…ถ้าเรากินมันเป็นสัตว์จะมีวิบาก…
- คุรุ/ผู้ใหญ่ – ตั้งศีลไว้ไม่กินเนื้อสัตว์ 3 มื้อ หนูก็เลยไม่กินปลาเส้นทาโร่ได้ แล้วเสียดายไหม? น้องตัดได้ไม่เยิ่นเย้อ น้องด่ากิเลสสู้กิเลสได้ชนะกิเลสแล้วสุดยอด มีตัวยึดดีพากเพียรตั้งมั่นประหารกิเลสทันทีเห็นอาการความอยากอยู่ด้วยแต่ไม่สนใจ /คำถาม ถ้าเรากินไปจะมีวิบากไหม? น้องก็รู้ว่ามีวิบาก /แม่ได้ฟังเขาตอบ ไม่ห่วงเขาแล้ว เราห่วงเขามากเกินไป เราน่าจะห่วงตัวเรามากกว่า วันนี้รู้สึกโปร่งโล่งมาก

ส่งการบ้านงานบ้าน

- น้องบุญพิมพ์ไพร – ล้างจานทำกับข้าว เราไม่ควรเล่นติ๊กต๊อก ทำให้ร่างกายเสียสุขภาพ

สรุปสาระประโยชน์ที่ได้จากการเรียนรู้

- น้องบุญพิมพ์ไพร – เราไม่ควรเล่นติ๊กต๊อก ทำให้ร่างกายเสียสุขภาพ
- น้องยูนิ – กิเลสมาก็เตะหัวกิเลสเลย
- แม่พิมพ์ – ไม่ต้องไปเปรียบเทียบใคร ให้เปรียบเทียบที่เราก่อน ให้เราอยู่กับปัจจุบันขณะอย่างมีความสุข อย่าไปอดีตกับอนาคต
- พี่เมจิ – ถ้าเราไม่เริ่มล้างกิเลส เราก็จะล้างกิเลสไม่ได้สักเรื่อง
- แม่สวรส – เริ่มที่ตัวเราก่อน ไม่ต้องไปบีบบังคับใคร
- ป้าวิญญา – การได้อยู่กับหมู่มิตรดี จะทำให้เราเจริญยิ่งขึ้น
- คุรุป้าไหม – กิเลสคือมารร้าย จิตวิญญาณเราคือความดี