ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน
วันพฤหัสบดี ที่ 9 ธันวาคม 2564 เวลา 12.40– 15.14 น.
เนื้อหาที่เรียน : เพิ่มศีล ลดกิเลส เรียนรู้ความพลาด ความทุกข์ มาทำความพ้นทุกข์
วันนี้มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 18 ท่าน โดยมีคุรุภูเพียรธรรม กล้าจน คุรุจิ๋ว เย็นน้อมพุทธ คุรุขวัญ ขวัญไพรเย็น คุรุกิ๊บ ขวัญชวนไพร คุรุบ่าว สุขแสงพุทธ คุรุไหม เพียรผ่องพุทธ คุรุเอมอร คุรุป้อม เป็นคุรุประจำห้องเรียน
หลังจากนั้นคุรุให้นักเรียนวิชชารามแนะนำตนเอง ส่งการบ้าน ลดกิเลส และทำกิจกรรมการงาน ดังนี้
ส่งการบ้านลดกิเลส
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร –มีกิเลสไปจี้คนอื่นให้ตอบๆๆเร็วๆ ให้ได้ดั่งใจ ตอนที่อยากมีเพื่อน ขอตั้งจิตสำนึกผิดจะไม่จี้คนอื่น จะไม่ใช้คนอื่นให้ตอบมันผิดศีล ตอนนี้รู้สึกใจเบิกบาน และขอโทษทุกคนที่เคยไปจี้ให้ตอบๆๆจะไม่ทักไปหาแล้วค่ะ กิเลสที่หมู่พูดเยอะๆ ที่น้อยใจก็หายไปแล้วด้วยค่ะ
- คุรุป้ายุ้ย – รับความปรารถนาดีของเด็กๆ เราต้องขอบคุณเขา แต่ก็ต้องรู้จักกาลเทศะ ความเหมาะสม ความควร ไม่ควร ไม่เรียกร้องเอาแต่ใจ รู้จักนอบน้อมต่อผู้ใหญ่
- แม่นาลี –ตอนเป็นครูไปจี้นักเรียนทำไมไม่ส่งการบ้าน เร่งให้เขาทำเสร็จ บางคนอ่านหนังสือไม่ออกไปจี้นักเรียนทำไมอ่านไม่ได้ ตอนนี้ได้มาใช้วิบากมีน้องมาจี้ให้เปิดกล้อง
- ป้าบุษกร – ชอบสะกิดคนข้างๆ ให้ตอบๆ
- คุรุป้ากิ๊บ – ผู้ที่ได้รับคลื่นผลกระทบจากเด็กพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ได้รับประโยชน์ที่ดีพัฒนาแก่ตนเอง
- ครูแพม – จากเมื่อก่อนจะชอบอยู่คนเดียวในห้องมากกว่า น้องทำให้เราได้มีโอกาสอยู่คุยกับพี่น้องมากขึ้น โดยที่ๆ ไม่หงุดหงิดรำคาญเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้สบายใจ โล่งใจได้ออกไปอยู่กับชุมชนได้
- คุรุแม่ขวัญ – รู้ความจริงว่าเราทำมาเยอะ จี้ตอบและจะเอาคำตอบเดี๋ยวนั้นให้ได้ดั่งใจตนเอง และได้ชดใช้วิบาก และจับอาการผัสสะที่มากระทบ การจับกิเลส สนุกกับการชดใช้วิบาก ได้สร้างองค์ประกอบในการเรียนรู้ร่วมกันของหมู่มิตรดีสิ่งที่ทำชั่วได้เปิดเผยให้ตื้นขึ้น เป็นวิบากดีที่จะได้รับ
- น้องนัวร์ – มีกิเลสเถียงพ่อ อยากเอาชนะพ่อ สวนหมัดกิเลสว่าไม่ต้องเอาชนะ เดี๋ยวจะทะเลาะกับพ่อแล้วกิเลสก็ตายพอไม่ได้เถียงคุณพ่อก็สุขใจได้
- น้องถนอม ผ่องแสงศีล – แม่จะเอาน้ำลวกผักของแม่มาแกงให้หนู กิเลสไม่อยากกิน สวนหมัดกิเลสว่าน้ำลวกผักมีประโยชน์ได้แถมน้ำลวกผักเป็น 2 อย่างก็มีประโยชน์เยอะๆ แกได้กินก็มีประโยชน์ แล้วกิเลสก็ยอมกัน อร่อยอยู่ที่ใจ ได้กินผักลวกนั้น
- คุรุป้าจิ๋ว – เป็นน้ำใจจากน้ำมือของแม่ได้ปลื้มใจ เราก็ได้ประโยชน์ เป็นความกตัญญู
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล – เช้านี้แม่ทำแกงผักกาดให้กิน มีกิเลสว่าอยากกินเร็วๆ สวนหมัดกิเลสว่า นี่เธอมีกิเลสตัวใจร้อนใช่ไหมใจเป็นทุกข์ บอกกิเลสว่าให้ใจเย็น ถ้าใจร้อนผักมันจะไม่สุก กิเลสยอมใจเย็น รอผักสุกแล้วก็ได้กิน
- คุรุป้ายุ้ย – ไม่ยึดมั่นถือมั่น จะได้กินเร็วกินช้าก็มีความสุขใจ
- คุรุป้าไหม – แชร์ประสบการณ์ เคยลวกผักด้วยหม้อต้มไฟฟ้าที่ไม่เคยใช้ ประมาณไม่ถูก ทดลองกินผักน้ำร้อนๆมากทำให้ลวกลิ้น สำนึกผิดเราใจร้อนมีภาระการงานรออยู่อยากกินเร็วๆ ส่งผลลิ้นไม่รับรู้รสชาตอาหาร 7 วันได้ชดใช้วิบากยอมให้คนเข้าใจผิดว่าเราเป็นโควิด ใจเรายินดีสุขได้ทุกสถานการณ์
- แม่สวรส –วันนี้รู้สุึกว่าใจวุ่นอีกแล้ว กิเลสเราที่เคยไปเพ่งโทษเขาว่าไม่ฟังหมอ สำนึกผิดในใจขอโทษคนที่เราอยากช่วยใจวางลง ปล่อยให้เขาเห็นทุกข์จนเกินทนแล้วเดี๋ยวเขาก็กลับมาดูแลตนเอง พอวางใจได้ ใจเราไม่ทุกข์ โชคดีอีกแล้วร้ายหมดอีกแล้ว สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา รับเต็มๆ หมดเต็มๆ
- น้องอาร์ม – อริยสัจ 4 ทุกข์ที่ไม่ได้กินทุเรียนอีก อยากกินมากว่า 1 ชิ้น สมุทัย ชอบที่ได้กินทุเรียนอีก ไม่ชอบที่ไม่ได้กินทุเรียนอีก นิโรธ จะได้กินอีกก็ได้ ไม่ได้กินอีกก็ได้ มรรคสงสัยเราทำความดีไม่พอก็เลยไม่ได้กินอีก
- พี่ฟ้า – อริยสัจ 4 บริจาคเลือดแต่ไม่ผ่านเพราะอายุไม่ถึง รู้สึกเสียใจนิดหน่อย ทุกข์อยากบริคจาคเลือดแต่เขาไม่ให้บริจาค สมุทัย ชอบที่ได้บริจาคเลือด ชังที่ไม่ได้บริจาคเลือด นิโรธ จะได้บริจาคเลือดหรือไม่ได้บริจาคเลือดก็ได้ ยินดีที่ไม่ได้บริจาคเลือด เราทำเต็มที่แล้ว
- คุรุบ่าว – ดูว่าอะไรได้ประโยชน์มากกว่าถ้าได้บริจาคจะไม่ได้เห็นกิเลส เขาจะให้ได้สิ่งที่ยอดเยี่ยมจะได้ล้างกิเลส เป็นกุศลที่ได้มาอยู่หมู่มิตรดี
- น้องศีล – โดนเหล็กเชื่อมที่มันยังร้อนอยู่ อริยสัจ ทุกข์แสบมือ สมุทัยแสบมือจะทุกข์ไม่แสบมือจะสุข นิโรธแสบก็ได้ไม่แสบก็ได้ มรรคพิจารณาว่ารับแล้วก็หมดไปทีหลังจะได้ระวัง
- พี่เมจิ – อริยสัจ 4 ทุกข์ เมื่อเช้าเจอเรื่องวุ่นวายมีปัญหากับคน สมุทัยรู้สึกชังที่มีเรื่องวุ่นวาย ชอบที่จะไม่มีเรื่องวุ่นวาย นิโรธมีเรื่องวุ่นวายหรือไม่วุ่นวายก็สุขใจให้ได้ มรรคพยายามยินดีแต่ก็ยังยินดีไม่ออกใจเบื่อๆ
- คุรุบ่าว – มีปัญญาจะได้เห็นกิเลสว่ามันชอบมันชังอะไร กิเลสจะพาเราแยกออกจากหมู่ ให้นึกถึงประโยชน์ทำดีต่อไปมองส่วนดีของชีวิตแต่ละท่านให้มากยิ่งขึ้น ทุกชีวิตมีข้อพลาดข้อพร่องเป็นธรรมดา ท่านอาจไม่มีกิเลสก็ได้ แต่ส่วนเราจะรู้หรือไม่ว่าเรามีกิเลส เราได้ใช้วิบาก ได้ล้างกิเลสด้วยมีค่าที่สุด
- คุรุลุงป้อม – เหตุการณ์ที่ไม่ได้สมใจอยากทำให้เราทุกข์ไม่ชอบใจ มันไม่มีอะไร เป็นกำไรของชีวิตให้ลุกขึ้นมาสู้ ถ้าปฏิบัติธรรมน้ำตานองหน้าจะได้ทุกข์เป็นกำไร และได้สุขเป็นวิบาก ถ้าเราหลบเบื่อไปโทษคน จะได้ทุกข์ในปัจจุบัน สั่งสมให้ได้ดั่งใจหมาย ไม่ได้แสวงหามาสละมาเพื่อตน แต่แสวงหามาเพื่อตนเสมอ ตรวจใจให้ดีใช่บุคคลที่ทำให้เราทุกข์มันใช่หรือ อาการความเบื่อมันสร้างจากความอยากของเรามันทำให้เราเบื่อ
- แม่นาลี –เมื่อเช้าลวกผักให้ตนเอง จะใช้น้ำลวกผักทำแกงให้เด็กๆ น้องบอกว่าทำไมต้องใส่น้ำลวกผักของแม่ทำน้ำแกงให้หนูด้วย กิเลสสงสัยว่าทำไมลูกไม่ยอมกินเอาน้ำลวกผักไปทำน้ำแกงไม่ได้ ใจไม่โปร่งไม่โล่ง จึงถามลูกได้คำตอบว่าไม่ชอบกลิ่นผักปลังที่แม่ลวก ใจสำนึกว่าเราก็เคยทำแบบนี้มา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราก็ไม่ยอมกินเหมือนกัน พอได้คำตอบจากลูกใจก็โล่งขึ้น
- ป้าบุษกร – พ่ายแพ้กิเลสเรื่องกินยังอดไม่ได้ ซื้อมากินได้สุขสมใจ แต่ยังมีสติช้าลงและพยายามลดกินเนื้อสัตว์ให้น้อยลง
ส่งการบ้านงานบ้าน
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร – เทขยะ
- นักเรียนวิชชาราม – ตื่นเช้ามาออกกำลังกาย เก็บห้องเรียน เตรียมทำน้ำสกัดพลังศีล เก็บสมุนไพร ทำชุดชุบชีพ
สรุปสาระประโยชน์ท
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร –เราไม่ควรไปให้เขาตอบและใช้คนอื่น ไม่ควรขี้เกียจ ได้ขัดเกลากิเลสด้วย
- น้องถนอม ผ่องแสงศีล – ถ้าเราอยากฉลาดต้องกินผักเยอะๆ เราควรเป็นคนใจเย็น
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล – เราไม่ควรไปจี้ผู้อื่นจะได้รับวิบากร้าย
- พี่เมจิ – ถ้ายังยึดอยู่จะทุกข์ จะพากเพียรทำต่างๆ อ่านทุกข์ ล้างทุกข์ให้ได้
- น้องศีล – ได้ฟังผู้ใหญ่ช่วยกันวิเคราะห์
- พี่ทราย – ผู้ใหญ่ให้สัมมาทิฏฐิในการทำกุศล ทำไม่ได้ก็ไม่ไร เราทำเต็มที่แล้ว
- น้องนัวร์ – ได้ธรรมะ ได้ลด ละ เลิกกิเลสตาย
- แม่สวรส – ได้ปัญญาความรู้ จะนำไปพากเพียรลดกิเลสต่อ
- ป้าผาสุข – ชีวิตเราเดี่ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย จะได้รับ 2 อย่างเป็นธรรมดา
- ป้าเพ็ญศรี –รู้จักเล่ห์เลี่ยมการกำจัดกิเลสได้เยอะ
- แม่พิมพ์ –เข้ามาร่วมหมู่มิตรดีพาเราเจริญ ได้ประโยชน์เอามาวิเคราะห์ใช้กับตัวเราได้
- คุรุป้าไหม – ฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ โดยใช้ความถูกต้องถูกธรรม จิตใจเบิกบานแจ่มใส
- คุรุป้าจิ๋ว – การได้เจอเด็กๆ ป้าๆ ได้เห็นกระจกสะท้อนเงา ของตัวเราทุกวัน ได้มาลดละเลิกกิเลสที่ยังติดอยู่ ไม่ได้หวังอะไร ทำทุกขณะปัจจุบันให้ผาสุก
- คุรุป้ายุ้ย – ลดกิเลส ใจผาสุก เบิกบาน
สรุป ยินดีที่ได้รู้ว่าพลาด ยินดีที่จะได้รู้ว่าเป็นพฤติกรรมที่ไม่ดี นำทุกข์มาให้ ยินดีที่จะได้หยุดทำสิ่งที่ไม่ดี ยินดีที่จะได้ทำในสิ่งที่ดี จงเอาความพลาด ความทุกข์ มาทำความพ้นทุกข์ จึงจะพ้นทุกข์ ได้ประโยชน์สุขที่สุด เป็นบุญเป็นกุศลที่แท้จริงของชีวิตเรา
เจริญธรรมสำนึกดีมีใจไร้ทุกข์ค่ะ
ภูเพียรธรรม กล้าจน
เพียรผ่องพุทธ
ผู้จดบันทึก