ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน
วันอาทิตย์ ที่ 5 ธันวาคม 2564 เวลา 13.05 – 15.34 น.
เนื้อหาที่เรียน : เพิ่มศีล ลดกิเลส อ่านใจในทุก ๆ วัน ว่าทุกข์อะไร แล้วนำคำพูดของอาจารย์มาสวนหมัดกิเลส แล้วทุกข์ดับลงได้ คือการเข้าใจธรรมที่เราได้ฟังมา
วันนี้มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 10 ท่าน โดยมีคุรุภูเพียรธรรม กล้าจน คุรุจิ๋ว เย็นน้อมพุทธ คุรุขวัญ ขวัญไพรเย็น คุรุกิ๊บ ขวัญชวนไพร คุรุบ่าว สุขแสงพุทธ คุรุไหม เพียรผ่องพุทธ คุรุเอมอร เป็นคุรุประจำห้องเรียน
หลังจากนั้นคุรุให้นักเรียนวิชชารามแนะนำตนเอง ส่งการบ้าน ลดกิเลส และทำกิจกรรมการงาน ดังนี้
ส่งการบ้านลดกิเลส
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร– เมื่อเช้ามีกิเลสขี้เกียจอาบน้ำเพราะอากาศหนาว สวนหมัดกิเลสว่า ถ้าเธอไม่อาบน้ำก็ไปอยู่ห้องสีแดงคนเดียว ขี้เกียจอาบน้ำไม่ดี กิเลสกลับหลังยอมสลายไป ใจเป็นสุข ก็ไปอาบน้ำได้แล้ว
- น้องถนอม ผ่องแสงศีล–เมื่อวานน้องปุ้ยกินอาหารที่เราปรุงแล้วบอกว่าเผ็ด (น้องปุ้ยกินไป 2-3 คำก็หยุดกินได้เพราะไม่ชอบกินเผ็ด)กิเลสเราก็ขึ้นว่าอ้าวเผ็ดเราทานทำไมล่ะ ก็ทานของตนเองปรุงซิ สวนหมัดกิเลสว่าแม่น้องเขาพูดจริงแม่ก็ยังบอกเลยว่ามันเผ็ด น้องก็ยังไม่ได้โทษเราเลย เราก็ทบทวนคำพูดน้องอีกครั้งว่าน้องเขาพูดจริงๆนี่ แล้วเราจะไปเอาอะไรจากน้องอีกล่ะ น้องก็ไม่ได้โทษว่าเราทำไม่อร่อยนี่นา กิเลสหายไป ใจก็เบิกบานได้
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล–เมื่อกี้ป้าจิ๋วบอกว่าน้องยูนิมาที่สวน 3 หนูมีกิเลสมันบอกว่า อิจฉาน้องยูนิจังเลยได้ไปสวน 3 ด้วย เราไม่ได้ไปเหมือนน้องยูนิเลย เราอยู่ตั้งไกล สวนหมัดกิเลส ว่าไม่ได้ไปที่สวน 3 ก็ไม่เป็นไร อยู่ที่บ้านก็ได้ เข้าหมู่ทุกวันอยู่แล้ว กิเลสก็ยอม หนูก็สบายใจ
- น้องยูนิ–ส่งศีล 5 ข้อได้เหมือนเดิม และวันนี้มาที่สวน 3 มีกิเลสอยากไปวิ่งตรงลานกว้างอยากวิ่งไปเรื่อยๆ แต่คุณแม่ให้วิ่ง 2 นาทีแล้วกลับมาเรียน
- น้องบุญ พิมพ์ไพร – วันนี้มีกิเลสพลาดไปกินเนื้อสัตว์ แล้วปวดใจ กายมันปวดหัว ไปกินด้วยทุกข์ไปด้วย กินทีไรก็ทุกข์ทุกที รู้แล้วว่าอร่อยก็ไม่อร่อย มีแต่ทุกข์ๆๆทำให้สัตว์ตาย และยังมีวิบากไล่ล่า ขอสำนึกผิด ใช้ญาณ 7 พระดาบัน ขอตั้งศีล ไม่กินสัตว์ ใจเบิกบานแล้วค่ะ
- น้องอาร์ม -การบ้านอริยสัจ 4 ลงไปโรงบุญและอยากกินข้าว ผมไปขอพี่กินข้าวแต่พี่ไม่ให้กิน ใจเป็นทุกข์ รู้สึกโกรธพี่หันมาจัดการพี่เมจิ ยังจัดการความโกรธไม่ลง กล้ามาบอกคุรุดูแลให้พิจารณาว่ากินข้าวก็ได้ ไม่กินข้าวก็ได้ ใจก็ยินดี ได้ แล้วผู้ใหญ่ก็ให้กินข้าวได้คุรุพาตั้งศีล ไม่เป็นคนขี้โกรธ
- น้องบุญธันวา – การบ้านอริยสัจ 4 หนูทำงานอยู่ มีประกาศมีโรงบุญที่ร้านดอยฟ้า หนูก็อยากไป ป้าไม่ให้ไปเลยทุกข์อยากไปกินข้าว สมุทัย ไปกินข้าวจะสุขใจ ถ้าไม่กินเข้าวจะทุกข์ใจ นิโรธไม่กินข้าวก็ได้ เราก็ไม่ทุกข์ใจ มรรคยินดีไม่ไปกินก็ได้ค่ะ ต่อมาพี่ก็ให้ไปและได้กินก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ
- น้องศีล– อริยสัจ 4 เรื่องเคืองน้องคนหนึ่ง เหตุการณ์ตอนบ่ายผมไปช่วยผู้ใหญ่ย้ายหม้อต้มน้ำ มีน้องคนหนึ่งที่ผมไม่ค่อยชอบไปด้วย มันเป็นกิเลสผมที่ไม่ชอบ ทุกข์เคืองน้อง สมุทัย น้องมาจะทุกข์ น้องไม่มาจะสุข นิโรธ น้องจะมาก็ได้ ไม่มาก็ได้ ใจไม่ทุกข์ มรรคพิจารณว่าน้องมาเราก็สุขให้ได้ ตอนนี้น้องไม่ได้มากวนอะไร อย่าไปใส่ไฟหาเรื่องน้องตัวเองก็อายุเยอะแล้ว อย่าลดฐานไปเล่นกับน้องเลย เราโตแล้ว ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ให้น้องเคารพดีกว่า
- พี่เมจิ – ไปแปลงผักไปบอกผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เราจะไปขอสัมภาษณ์ แต่ท่านบอกว่าให้สัมภาษณ์ไปแล้ว ขอให้เราไปหาข้อมูล เรามีกิเลสตัวน้อยใจทำไมผู้ใหญ่ไม่ให้หเรา รู้สึกว่าเป็นหมาขี้เรื้อน ทุกข์ที่ผู้ใหญ่ไม่ให้เราสัมภาษณ์ สมุทัย อยากให้ผู่ใหญ่ให้เราได้สัมภาษณ์เรา จะได้ไม่ไปขอคนอื่น นิโรธ ก็ต้องไม่อยากให้ได้ มรรค คุยกับกิเลสตนเองที่เราน้อยใจเราจะเป็นหมาขี้เรื้อน เราก็ได้ลดอัตตา ถ้าเราสัมภาษณ์ผู้ใหญ่ท่านนี้ได้เราก็จะได้ดั่งใจ แล้วกิเลสก็ยอมลดอัตตาได้
- น้องนาเดียร์ –เมื่อวานแม่เอาข้าวเหนียวมะม่วงมาให้กินแล้วมีพี่มาขอกิน กิเลสมันหวงไม่อยากให้พี่กิน บอกกิเลสกลับไปว่า ก็แบ่งให้พี่กินไปซิมันมีเยอะจะตายไป กิเลสมันก็ยอมให้พี่กิน
ส่งการบ้านกิจกรรมการงาน
-
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล – ตื่นตี 4.58 น. ส่งการบ้านเข้าหมู่ ช่วยพี่เก็บผัก เอาขยะไปทิ้ง ล้างจาน ตัดฟืน ทำหน่อไม้ เก็บโต๊ะอาหาร
- น้องถนอม ผ่องแสงศีล – ตื่นตี 5.30 น .เข้าหมู่กลุ่ม นึ่งข้าว เก็บผัก นึ่งผัก ลวกผัก ทำขนมจีน เผาหน่อไม้ ผ่าฝืน เลี้ยงหลาน
- น้องบุญ พิมพ์ไพร– เมื่อวานช่วยแม่ขนขนมและขนราง ล้างจาน
- น้องยูนิ–เอาดินใส่ถุงเป็นปุ๋ย
สรุป
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร– ได้ข้อคิดหาลากหลายมากมาย เราไม่ควรจะไปกินเนื้อสัตว์ ไม่ควรขี้เกียจทำงาน เราควรจะขยันทำงาน
- น้องถนอม ผ่องแสงศีล– ความอร่อยเป็นรสของใจ
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล – ถึงแม้ว่าตัวเราจะอยู่ไกล แต่ตัวเราไม่ห่างธรรม
- น้องยูนิ– ถ้าเรากินเนื้อสัตว์แล้วจะตายไว
- น้องนาเดียร์ – เราควรแบ่งปันผู้อื่นไม่ควรเก็บไว้คนเดียว
- คุรุป้าไหม – อัตตาหิอัตตโนนาโถ ตนนั่นแหละเป็นที่พึ่งแห่งตน พยายามฝึกฝนพากเพียนตนเอง
- พี่เมจิ – ได้ฟังเรื่องราวอริยสัจ 4 ได้เติมเต็มเติมพลังให้กันและกัน
- คุรุป้าเอมอร – ขยันต่อสู้กิเลส เป็นพลังสู้ไปด้วยกัน
- คุรุป้ายุ้ย – ทำแบบนี้ไปด้วยกัน ตั้งศีล อ่านอาการ ทุกข์ สุข ในใจไม่ว่าอยู่ที่ไหนทำใจเป็นสุขได้ตลอดถ้าเรามีปัญญาเรียนรู้เติมเต็มไปได้วยกัน หยุดอยาก หยุดทุกข์ ผาสุก ยั่งยืน
สรุป ฟังธรรมเป็นการเก็บข้อมูล ในทุกกิจกรรมการงานอ่านใจในทุก ๆ วัน กิเลสคิดแบบไหนแล้วทุกข์ แล้วนำคำพูดของอาจารย์มาสวนหมัดกิเลส แล้วทุกข์ดับลงได้ คือการเข้าใจธรรมที่เราได้ฟังมา
เจริญธรรมสำนึกดีมีใจไร้ทุกข์ค่ะ
ภูเพียรธรรม กล้าจน
เพียรผ่องพุทธ
ผู้จดบันทึก