ห้องเรียน ส่งการบ้านนักเรียนวิชชาราม ระดับพื้นฐาน
วันอังคาร ที่ 16 พฤศจิกายน 2564 เวลา 12.43 – 15.05 น.
เนื้อหาที่เรียน : เพิ่มศีล ลดกิเลส ความอบอุ่นของครอบครัวพุทธะ ด้วยพุทธพจน์ 7
วันนี้มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 15 ท่าน โดยมีคุรุภูเพียรธรรม กล้าจน คุรุจิ๋ว เย็นน้อมพุทธ คุรุป้ารวม ร้อยแสงศีล คุรุกิ๊บ ขวัญชวนไพร เป็นคุรุประจำห้องเรียน
หลังจากนั้นคุรุให้นักเรียนวิชชารามแนะนำตนเอง ส่งการบ้าน ลดกิเลส และทำกิจกรรมการงาน ดังนี้
-
- น้องบุญ พิมพ์ไพร – มีกิเลสตัวขี้เกียจอาบน้ำ กิเลสไม่พอใจที่โทรศัพท์เสีย หน้าบูด สอนกิเลสว่าถ้าไม่ไปอาบน้ำจะโดนแม่ตำหนิ หน้าบูดไม่ดีต่อสุขภาพ ตั้งศีลไม่ใจร้อน ไม่หน้าบูดใส่ผู้อื่น จะพาพุทธะไปด้วย
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล – มีกิเลสขี้เกียจไปตักน้ำ สอนกิเลสว่าถ้าไม่ไปตักน้ำ ก็จะไม่มีน้ำกิน
- อาผาสุข – แบ่งปันการเพาะต้นข้าว
- น้องปังปอนด์ – มีกิเลสไม่กล้าเข้าzoom เพราะไม่กล้าส่งการบ้าน เขิน นำกิเลสมาเปิดเผยกับหมู่กลุ่ม
- น้องยูนิ ไม่อยากกินมะเขือเทศ คุณแม่บดถั่วลูกไก่และใส่ซอสเพิ่ม กินขนมเอแคลร์ คุรุป้าจิ๋ว คุรุป้ายุ้ย แนะนำเมนูอาหารที่ทำจากมะเขือเทศแบบง่าย ๆ และชวนให้น้องยูนิมาบำเพ็ญที่ สวน 3
- อาสรร รู้สึกประทับใจและเป็นเกียรติในชีวิตที่ลูกได้ร่วมกิจกรรมกับอาจารย์และหมู่กลุ่ม อยู่ในกระแสธรรมนำพาชีวิตไปสู่อนาคตข้างหน้าที่ดี และขอบคุณในความเมตตาของอาจารย์หมอเขียวที่ทำให้ชีวิตรอดจากวิบากกรรม
- อาน้อย ทำน้ำพริกเผาแจกแบ่งปันคนที่จะมาช่วยเกี่ยวข้าวที่สวน 4
- น้องทราย ลดการนอนกลางวัน ลดความสวยด้วยการตัดผมสั้น เอาภาระดูแลน้องและทำกิจกรรมการงานมากขึ้น
- น้องฟ้า มีความขยันและเอาภาระดูแลน้องมากขึ้น
- น้องน้ำหนาว รายงานทุกข์อริยสัจ 4 อยากเล่น ไม่อยากทำงาน พิจารณาว่าเล่นมีวิบาก ทำงานเป็นกุศล จึงยินดีที่จะไปทำงาน
- น้องดินไททอง รายงานสรุปสารธรรมจากการฟังธรรม
หลังจากนั้นคุรุให้เด็ก ๆ สรุปสาระประโยชน์ที่ได้รับในวันนี้ ดังนี้
-
- น้องปิงปอง การกินผัก มะเขือเทศมองจากภายนอกไม่น่ากิน แต่ถ้ามองในจิตใจมันจะน่ากินขึ้น
- น้องบุญ ไม่ควรหน้าบูด ไม่ควรเดาใจ ไม่ควรใจร้อนกับคนอื่น
- น้องปุ้ย พราวแสงศีล ถ้าเราเป็นเด็กไม่ควรขี้เกียจ ถ้าแม่ไม่สบายเราควรดูแลแม่
- นาลี อนุุโมทนากับคุรุ และนักเรียนที่ภูผาฟ้าน้ำที่เอาภาระงาน
- น้องปังปอนด์ สารภาพแล้วสุขใจ ฟังแล้วสนุกดี
- ป้าเอี้ยง แม่สอนว่าถึงเราจะดูไม่สวย แต่ว่าเรานิสัยดี เขาก็มองเราเอง
- น้องศีล ดีใจที่ได้เห็นหน้าเพื่อนและน้อง ๆ ได้แชร์สภาวธรรมกัน
- อาน้อย ไม่มีอะไรบังเอิญ สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา เราได้สร้างกุศล ได้ลดกิเลส นำพาชีวิตให้มาเจอกับอาจารย์ และหมู่มิตรดี
- ป้าผาสุข แต่ละคนมีหน้าที่ ที่จะได้ทำในสิ่งที่เราทำได้ให้ดีที่สุด เพื่อให้โลกและเราได้อาศัย
- ป้าปุ้ย ได้เห็นความอบอุ่นของครอบครัวพุทธะ ที่มีแต่การให้และการแบ่งปัน การให้วิชาพาพ้นทุกข์เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
- ป้ารวม รู้สึกกระชับกระเฉง จิตใจมั่นคงเป็นหนึ่งเดียว เบิกบานกับทุกภาระงานที่ทำ
- คุรุป้าจิ๋ว พุทธพจน 7 รวมกันเป็นหนึ่งเดียว คือหลักที่ทำให้อยู่ด้วยกันอย่างผาสุกและเบิกบาน
- คุรุป้ายุ้ย พุทธะเป็นหนึ่งเดียว คือความสามัคคี ชีวิตคือศีลตลอดเวลา เมื่อเราตามรักษาศีล เราจะได้ชีวิตที่ผาสุกและเบิกบาน
สรุป พุทธะ อยู่ที่ไหนก็หัวใจดวงเดียวกัน ปฏิบัติหน้าที่ของตนเองด้วยศีล สมาธิ ปัญญา และมาเชื่อมร้อยจิตวิญญาณกับพระโพธิสัตว์ และหมู่มิตรดี สู่การพึ่งตนและช่วยคนให้พ้นทุกข์
เจริญธรรมสำนึกดี มีใจไร้ทุกข์ค่ะ
นฤมล ยังแช่ม (เข้มแสงศีล)
ผู้จดบันทึก