วิชา อริยสัจ 4 “รวมพลัง ภาคกลางสู้กิเลส” ครั้งที่ 14 l ห้องเรียนวิชชาราม

ห้องเรียนวิชชาราม ตรวจการบ้าน วิชา อริยสัจ 4 “รวมพลัง ภาคกลางสู้กิเลส” ครั้งที่ 14 ในวันพุธที่ 4 สิงหาคม 2564 เวลาประมาณ 19.00 น. – 21.00 น.

ตรวจการบ้าน

1.เรื่อง ทำดี….ไม่มีเดี๋ยว

สำรวย เดชดี (รักศีล)

ชีวิตที่ผ่านมาทำงานหาเงิน เก็บสะสมเงินให้มากๆ อยากได้สิ่งของต่างๆมากมาย ซื้อสิ่งของเครื่องใช้เก็บไว้มากเกินความจำเป็น เพราะจิตยึดมั่นถือมั่นว่า เราจะต้องทำไว้ให้มากๆ เพื่อเป็นเสบียงเลี้ยงตน ทำเช่นนี้มาตลอดชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งรู้สึกทุกข์ที่มีสิ่งของมากเกินไป ทำให้ชีวิตไม่ลงตัวไม่พอเพียง เพราะอยากมี อยากเป็น อยากได้และสะสมไว้มากเกินพอดี จึงรู้สึกทุกข์ที่ต้องเก็บดูแลรักษา

ทุกข์ : ไม่สบายใจที่มีสิ่งของหลายอย่างมากเกินจำเป็น

สมุทัย : ชอบที่จะมีสิ่งของเครื่องใช้ สิ่งอำนวยความสะดวก ไม่ชอบใจถ้าไม่มีสิ่งนั้น

นิโรธ : สิ่งของเครื่องใช้ต่างๆจะมากก็ได้น้อยก็ได้ เพราะเราเก็บสะสมมาแล้ว

มรรค : เมื่อร่างกายเรายังแข็งแรงมีกำลัง มีสวนผักสมุนไพรที่ปลูกเองได้ มักแบ่งปันสิ่งของเครื่องใช้และอื่นๆที่เก็บสะสมไว้ให้แก่ผู้อื่นเสมอ แม้ทำได้มากบ้างน้อยบ้างก็ตาม สิ่งสำคัญคือเราได้ลงมือทำแล้ว คือ สละออกอย่างสุขใจ สบายใจและรู้จักพอ

จะไม่มีคำว่า “เดี๋ยว”….ด้วยต้องการทำดี การคิดดี มีศีล และทำทุกครั้งที่มีโอกาส

ทำดีเต็มที่ทุกวัน ก็สุขใจเต็มที่ได้ทุกวัน เหมือนเก็บสะสมกุศลเป็นเสบียงเลี้ยงตนสืบต่อไป

2.เรื่อง ใจร้อนอยากเจริญในธรรมเร็วๆ

อรุณรัตน์ ไกรลาศศิริ

ตัวเองได้ตั้งศีลตั้งแต่วันเกิดท่านอาจารย์หมอเขียวว่าจะกินมื้อเดียว ทุกวันจันทร์พุธศุกร์ ปรากฏว่าทำได้บ้างไม่ได้บ้าง โดยตัดสินจากผล ลัพธ์ตอนเย็นว่าวันนี้ทำได้วันนี้ทำไม่ได้ และวันไหนที่ทำไม่ได้ก็รู้สึกเซ็ง กับตัวเอง เพราะได้กำหนดหมายว่าเรื่องอาหาร เป็นเหมือนกามที่ยังหยาบๆอยู่ ถ้าทำ เรื่องนี้ไม่ได้ แล้วจะเจริญในธรรมได้หรือ ใจลึกๆ อยากปฏิบัติได้ แบบเสถียร ทำไม่ได้สักที แล้วจะก้าวหน้าในธรรมได้แค่ไหนกัน

ทุกข์ : เกิดอาการ เซ็งๆกับตัวเอง ถ้าวันไหนที่กินมื้อเดียวไม่ได้ ตีตนเองว่าปฏิบัติธรรมไม่ก้าวหน้า เดินหน้า ถอยหลังอยู่ได้

สมุทัย : ใจร้อนอยากกินอาหารมื้อเดียวได้อย่างสบายๆ ชิวด์ๆทำได้เร็วๆ เพราะกำหนดหมายว่าการกินอาหารมื้อเดียวได้คือการเจริญในธรรมจึงอยากที่จะการเจริญในธรรมเร็ว ๆ

นิโรธ : การเจริญในธรรมเรื่องกินอาหารมื้อเดียวทำได้บ้าง หรือทำไม่ได้บ้างก็ไม่ทุกข์ทำได้แค่ไหนก็ยินดีพอใจ

มรรค:
1.พิจารณา ประโยชน์และโทษ ของการกินอาหารมื้อเดียว ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ เหตุการณ์
2.ให้วิเคราะห์ว่าที่กินข้ามมื้อแต่ละครั้งเกิดจากกามคุณ5 ตัวไหน ถ้าจะแพ้ตบะที่ตั้งไว้อย่างน้อยก็ต้องต่อสู้ก่อนไม่ใช่กินโดยไม่วิเคราะห์สาเหตุ อ่านเวทนาที่เกิดก่อนกิน ขณะกินและหลังกิน
3.การปฏิบัติธรรมต้องเป็นไปตามลำดับ ยอมรับในอินทรีย์พละ ของตัวเองว่าทำได้แค่นี้ ให้เพียร พยายาม ต่อไป 4.ยินดีที่เราต้องต่อสู้ล้มลุกคลุกคลานบ้างเป็นการเห็นเหลี่ยมมุมของกิเลสที่ จะเข้ามาหลอกล่อให้เราผิดศีล ทำให้เราแข็งแกร่งซึ่งเป็นประโยชน์ ในการให้คำแนะนำกับคนใหม่ ๆ ที่อยากตั้งศีลข้อนี้
5.เข้าใจเรื่องกรรมที่ทำมาในการที่เราเป็นแม่ครัว และเป็นสาเหตุ ทำให้คนผิดศีลลักษณะเช่นนี้มาก่อน เช่นการเชิญชวน พี่น้องจิตอาสาที่เดินเข้ามาในครัวตอนเช้าให้กินข้าวต้ม พอเห็นพี่น้องจิตอาสาเดินเข้ามาในครัวก็จะเรียกทันที “มากินข้าวต้มร้อน ๆ ค่ะ เสร็จใหม่ ๆ “เป็นการสร้างความอยากให้คนอื่น
6.หางานที่เป็นประโยชน์ทำช่วงเวลา 7-11.00น. กินอาหารช่วง 12.00-13.00น. ช่วงบ่าย 14.00-18.00น. ไม่พยายามเดินเข้าครัว