ห้องเรียนวิชชาราม ตรวจการบ้าน วิชา อริยสัจ 4 “รวมพลัง ภาคกลางสู้กิเลส” ครั้งที่ 7 ในวันพุธที่ 16 มิถุนายน 2564 เวลาประมาณ 19.00 น. – 21.00 น.
ตรวจการบ้านวิชา อริยสัจ 4
1.เรื่อง รำคาญ มด แมลง ยุง
พรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย (ใจร่มเย็น)
ทุกข์ รำคาญ มด แมลง ชัง เกลียด ทุกข์เรื่องแมลง ทุกข์ใจที่ไปปัดโดนยุงแล้วเขาตาย = การฆ่าสัตว์ (ทุกข์ตัวที่ 2 โทษตัวเองซ้ำ)
สมุทัย ชังไม่ชอบ เกลียดแมลง ที่มากัดตอมตัวเรา สร้างความทุกข์ทั้งกายใจ ชอบที่แมลงไม่มาตอม
นิโรธ แมลงกับยุงจะกัดเราหรือไม่ก็ไม่ทุกข์ใจ น้อมรับวิบาก ชดใช้วิบาก ยอมที่จิต เราทำมามากกว่านี้ สำนึกผิด ขอโทษ อโหสิกรรม พยายามน้อมใจ แต่ยังไม่ได้ทั้งหมด จะพยายามพากเพียรทำใจให้แจ่มใส เบิกบาน เวลาโดนกัดจะพยายามคิด หาวิธีดับทุกข์ ยังทะเลาะกับความทุกข์
มรรค พยายามน้อมรับวิบากกรรมด้วยใจที่บริสุทธิ์ พยายามทำกิจกรรมให้ดีที่สุด ใส่เมตตา ให้อภัยตัวเองและผู้อื่น สัตว์อื่น พยายามพากเพียรอยู่ แต่ยังมีความทุกข์อยู่ จะพากเพียรต่อไปค่ะ
2. เรื่อง อยากให้ลูกไหว้
จิตรา พรหมโคตร (มั่นแก่นพุทธ)
ลูกชายจะไปทำงานแล้วยกมือไหว้พ่อบ้าน แต่ไม่ไหว้แม่ แว๊บหนึ่งรู้สึกน้อยใจ
ทุกข์: รู้สึกน้อยใจที่ลูกไม่ยอมยกมือไหว้ มีอาการไม่แช่มชื่นเบิกบาน แจ่มใส
สมุทัย: อยากให้ลูกยกมือไหว้ เพราะคิดว่าตัวเองเป็นแม่ก็สำคัญ สุขใจถ้าลูกยกมือไหว้ ทุกข์ใจถ้าลูกไม่ยกมือไหว้
นิโรธ: ลูกจะยกมือไหว้หรือไม่ยกมือไหว้ก็ไม่ทุกข์ใจ
มรรค: เพราะเราก็ทำอะไรให้ลูกทุกอย่างตื่นเช้ารีบทำน้ำผักผลไม้ปั่น ทำกับข้าวรับใช้บริการทุกอย่าง พ่อบ้านไม่เห็นทำอะไรเลยตอนนี้นะ มันเป็นเวรกรรมที่เมื่อก่อนเราไม่เคยทำอะไรเลยมีแต่พ่อบ้านทำดูแลลูก เราเพิ่งมาทำตอนนี้ไม่นานก็โวยวายซะแล้วมันจะเอานะ จะเอาอะไรวะ
เมื่อมาพิจารณาว่าลูกจะไหว้หรือไม่ไหวก็ไม่สำคัญ เราได้ทำหน้าที่ของความเป็นแม่ ซึ่งไม่เคยทำมาก่อนเลย เวลาที่เหลือเราจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ สิ่งที่ผ่านมาก็สำนึกผิด ยอมรับผิด ขออโหสิกรรมต่อจิตวิญญาณที่หลงเดินทางผิดเพราะความไม่รู้ แล้วจะทำกรรมใหม่ในปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อคิดได้ก็รู้สึกโล่งใจ ผ่อนคลายความน้อยใจที่ลูกไม่ยกมือไหว้ ได้100%ใช้เวลา 3 วัน
3.เรื่อง ทุกข์ใจ อยากให้งานเสร็จ ไม่เสร็จสักที
วิจิตร ตันเดชานุรัตน์ (ธรรมป้องภัย)
งานที่เอาภาระรับมาทำ เป็นงานทำคลิปวิดีโอ ถ่ายมาแล้ว จะลงมือตัดต่อทำ ก็มีเหตุการณ์ทางบ้านที่จะต้องรีบทำช่วงนี้บ่อยมาก เดี๋ยวจะต้องไปซื้อของ จะต้องไปส่งของ บางครั้งก็จะต้องไปช่วยดูแลหน้าร้านบ้าง ซ่อมแซมบ้าน น้ำรั่ว แอร์เสีย ไล่ปลวก ไล่นก ก็เป็นเหตุทำให้งานไม่เสร็จสักที ช่วงแรกก็มีความทุกข์ใจอยู่ ก็เลยตั้งสติ พิจารณา เหตุการณ์ที่เกิด ก็เลยเห็นทุกข์จึงได้ใช้อริยสัจ 4 มาพิจารณาทุกข์ที่เกิดขึ้น
ทุกข์ : ทุกข์ใจ หงุดหงิด ไม่สบายใจ ไม่ได้ดั่งใจ มีเหตุการณ์มาทำให้งานทำคลิปวิดีโอไม่เสร็จสักที
สมุทัย : เพราะเราไปยึดว่า งานที่ทำต้องเสร็จตามที่คาดหมาย ถ้าไม่เสร็จจะไม่ชอบใจ ถ้าทำเสร็จถึงจะชอบใจ จึงเกิดความอยากที่จะให้เสร็จ
นิโรธ : งานจะเสร็จหรืองานไม่เสร็จ ก็จะไม่ทุกข์ใจ งานจะเสร็จก็ได้ ไม่เสร็จก็ได้ ยินดี พอใจกับเหตุการณ์ที่จะเกิดตลอดเวลา
มรรค : จะต้องเชื่อชัดเรื่องกรรม คงเป็นวิบากที่เราเคยไปทำให้คนใดคนหนึ่งทำงานแล้วไม่เสร็จสักที หรือไปขัดขวางการทำงานของใครมาแน่ ๆ เลย จึงได้นำบททบทวนธรรมมาพิจารณาในการดับทุกข์กับเหตุการณ์นี้ด้วยบทข้อที่ 109 ความเข้าใจ เชื่อและชัดเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง เป็นรหัส เป็นปัญญา ที่จำเป็นที่สุดในการคลายความยึดมั่นถือมั่น ในการเข้าสู่ความผาสุกที่แท้จริง วิบากต้องรับ กิเลสต้องล้าง พุทธะจึงจะเกิด
และบททบทวนธรรมข้อที่ 76 ความสำเร็จของงาน ไม่ใช่ความสำเร็จของงาน ความสำเร็จของใจ คือความสำเร็จของงาน ใจที่ไร้ทุกข์ ใจที่ยินดี ใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่างานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ เมื่อเราได้พยายามทำเต็มที่แล้ว เพราะเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง
ความอยากให้งานเสร็จ ไม่เสร็จสักทีเมื่อรับวิบากแล้ว ก็ได้ล้างกิเลสความอยากจนสิ้นได้ด้วยใจที่ไร้ทุกข์ ใจที่ยินดี เบิกบาน ผาสุกและยั่งยื่น “เสร็จก็ได้ ไม่เสร็จก็ได้”