ห้องเรียนออนไลน์ ห้องเรียนวิชชาราม ตรวจการบ้าน วิชา อริยสัจ 4 ครั้งที่ 10 ในวันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 เวลาประมาณ 18:30 น.-20:00 น.
ตรวจการบ้านวิชาอริยสัจ 4
แม่ลูกคู่รักคู่แค้น !?!?
ทุกข์ในเหตุการณ์
ลูกไม่ได้ดั่งใจหวัง
ทุกข์อริยสัจ
เศร้าใจเมื่อลูกไม่ได้ทำตามแนวทางที่เรานำพา
เหตุแห่งทุกข์
ชอบที่ลูกจะทำอย่างที่เราหวังและสั่งสอน
ชังที่ลูกนอกลู่นอกทางที่เราสั่งสอน
สภาพดับทุกข์
ลูกจะมีทิศทางของชีวิตไปทางไหนล้วนเป็นวิถีที่ต้องเป็นไปตามวิบากของเขา ของเราและวิบากร่วม
เราได้พลาดทำสิ่งที่ไม่ควรทำกับลูกมาก็ต้อง ยอมรับ วิบากกรรมนั้น
เราได้พยายามทำสิ่งที่ควรทำกับลูกอย่างเต็มที่แล้วก็ต้อง วางใจ
เหตุการณ์
จากเดิมที่เราเคยมั่นใจว่าลูกคิดคล้ายๆกันกับเรา ตั้งความหวังว่าเขาจะเป็นคู่หูทางธรรม ปฏิบัติธรรมด้วยกันกับเรา
แต่เมื่อกลางปี 63 ที่ผ่านมา เราแม่ลูก เริ่มมีความคิดเห็นด้านการเมืองที่ต่างกัน เริ่มมีความผิดหวัง มาปลายปี 63 เริ่มชัดขึ้นว่าเขาคิดและทำ แตกต่างจากที่เรา เคยเห็นดีด้วยกัน เช่นการนำลูกหมามาเลี้ยง การไม่ดูแลสุขภาพ มุ่งแต่ทำงาน
เราพยายามทำใจ วางใจ พูดคุย ชวนฟังธรรม ชวนไปค่ายด้วย แต่ไม่ได้รับการตอบรับแบบเมื่อก่อน เขาเริ่มห่างเหินจากเรา
จนมาต้นปี 2564 มีเหตุการณ์ ที่เราต้องพูดคุยกันอย่างจริงจัง ลูกได้พลั้งปากพูดว่า ที่เขาทำตามเรามาหลายปีนั้นเป็นการบังคับของเรา เขาไม่ได้เห็นด้วยและไม่ได้ยินดีจะทำตาม เราทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง ตอนนี้เขาโตแล้ว ให้เราเลิกยุ่งกับเขาได้แล้ว
มีความรู้สึกเหมือนอกหัก แต่ก็ไม่มากนัก แค่กระตุกกระตุก
ใจคิดถึงพระเจ้าพิมพิสารกับพระเจ้าอชาตศัตรู
ดีนะที่เขายังไม่ได้เอามีดมาแทงเรา เขาแค่ใช้คำพูดเชือดเฉือนใจเราเท่านั้น
เราคงเคยเป็นศัตรู ที่ต้องการแก้แค้นกันมาหลายชาติ มาชาตินี้ อยู่ในรูปแม่ลูกที่รักกันดี เมื่อถึงวันหนึ่ง ก็ หักหลังให้เราได้รับรู้ถึงความทุกข์ เป็นการแก้แค้นที่เจ็บแสบมาก
ถ้าไม่ได้ ฟังธรรมะจากอาจารย์ฝึกใจมาบ้างแล้วคงรู้สึกเป็นบ้าไปแล้ว
เราก็เลยบอกเขาไปว่าเราขอยุติความเป็นแม่กับเขาแค่นี้
ตอนที่พูดออกไป มีความชังนิดๆ แต่ แปลก ที่ก็มีความโล่ง ๆเบาๆ บนอยู่ด้วย จึงตรวจใจซ้ำไปซ้ำมาว่า
ที่เราพูดออกไปนี้ ด้วยความโกรธชิงชังเขา ใช่ไหม
ก็ได้คำตอบว่า ใช่ นิดนึง ถ้าเขาเจอทุกข์แล้วจะรู้สึก เราจะสมน้ำหน้าให้
แต่ใจก็คิดว่า ไม่เป็นไร ที่พูดไปเราเอาไว้เป็นกรรมฐาน ไม่ให้เป็นพรหมสามหน้า ไปบังคับ ให้เค้า ทำตามเรา อย่างที่เคยทำมาก่อนจะทำอะไรกับเค้า ก็จะยั้งใจ และ ตรวจใจดูก่อน ว่า เหมาะมั้ย ควรมั้ย รักษาระดับ ให้ ไม่กดดัน เค้า อย่างเมื่อก่อน
และได้บอกเค้าไปว่า ยังไงก็คงต้อง ขอเวลาเราทำใจก่อน 10 ปี ทำได้ก็คงไม่ช้าเกินไป ไม่เร็วเกินไป อย่างน้อย ก็ได้เริ่มทำในวันนี้แล้ว
ขอบคุณเค้า ที่ ให้โอกาส. เรา ได้ ปฏิบัติธรรม
คิดได้ว่า เรื่องที่เราได้รับเวลานี้สมควรแล้ว เหมาะสมแล้ว กับสิ่งที่เราทำมา ลูกก็ต้องชดใช้วิบากกรรมของเขา เราก็ได้ชดใช้วิบากกรรมของเรา
การเดินมรรค
การได้พบกับเหตุการณ์ที่ไม่ถูกใจเรา
ไม่ได้ดั่งใจเรา
เป็นสุดยอดแห่งเครื่องมืออันล้ำค่า
ที่ทำให้ได้ฝึกร้านกิเลส คือ ความหลงชิงชังรังเกียจ
หลงยึดมั่นถือมั่นในใจเรา
และทำให้ได้ล้างวิบากร้ายของเรา
สิ่งที่เราได้รับ คือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา
ทุกชีวิต รักสุข เกลียดทุกข์
เมื่อเขารู้จัก สุขลวง ทุกข์จริงแล้ว เขาจะเห็นความจริงตามความเป็นจริง
ตอนนี้เขาเชื่อว่า สุขลวงเป็นสุขจริง
เขาเข้าใจว่าความลำบาก ความขัดใจกิเลส เป็นความยุ่งยากที่จะทำตามได้
เขาปฏิเสธที่จะเดินตามเส้นทางพุทธะ
เขายืนยันว่า เขาเลือกเส้นทางนั้นถูกต้องแล้ว และเต็มใจชดใช้วิบากกรรมของตัวเอง แม่ไม่ต้องมายุ่ง เราไม่ใช่สัตบุรุษของเขา เราต้องยอม
แต่ก็มองเขาอยู่ห่างๆ อยู่ตรงจุดที่ เขาเห็นเราได้ง่าย และชัดเจน ทำตัวอย่างให้เขาเห็น
ทำตัวอย่างที่เขาสัมผัสได้
พร้อมอ้าแขนรับเขากลับ ทุกเวลา
อดทน รอคอย ให้อภัย ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ